اگر مردي به همسرش بگويد: «دوستت دارم!» اين جمله هميشه در دل او مي ماند! (قال رسول ا... (ص): قول الرجل للمرأه اني احبک لا يذهب من قلبها ابدا) چرا که روان شناسي زن روان شناسي محبوبيت است، همان گونه که روان شناسي مرد روان شناسي مقبوليت است! يعني براي خانم دوست داشته شدن در نزد شوهرش مهم است و براي مرد پذيرفته شدن پيش همسرش اهميت دارد.

بارها خانم ها از همسرشان پرسيده اند که «تو منو دوست داري ؟» ولي کمتر مردي است که چنين پرسشي را از همسرش داشته باشد. بعضي مردان گاهي در پي کسب مقبوليت از گزافه گويي نيز باکي ندارند و خود را مهم جلوه مي دهند تا همسرانشان آنان را بپذيرند. برخي زنان نيز براي اين که شوهران خود را بيازمايند که آيا هنوز محبوبشان هستند يا نه؟ از آنان درخواست لباس يا سفر و... مي کنند. يکي از روان شناسان مي گويد: اگر زني پيش همسرش احساس محبوبيت کند، نيازي به غر زدن و نق زدن نخواهد داشت. از اين رو به مردان سفارش مي کنيم که پيوسته احساس نياز به محبوبيت را در همسران خود با ابراز مهر زباني و غير زباني تأمين کنند. ناپلئون بناپارت مي گويد مرد حاصل دست رنج خود را زر مي کند و به پاي زن مي ريزد تا همسرش به او افتخار کند؛ لذا روان شناسان مي گويند زيباترين جمله اي که خانم ها به شوهرانشان هديه مي کنند اين است که به آنان بگويند: «من به تو افتخار مي کنم» و زيباترين جمله اي که مردان به همسران خود مي گويند: «دوستت دارم!» است. برخي مردان در ابراز مهر بسيار ضعيف اند و برخي زنان نيز تمکين در برابر مرد را شايسته خود نمي دانند. يکي از عوارض انقلاب صنعتي تمکين نداشتن زن در مقابل مرد است. استقلال مالي زن موجب شده است که زن به همسرش احساس نياز نکند، از اين رو از او حرف شنوي نداشته باشد. تمکين نداشتن زن مسئوليت پذيري مردان را نيز کاهش داده است و بسياري از زنان همواره از بي مسئوليتي مردان شکوه دارند، در حالي که خودشان با اطاعت نکردن و اعلام استقلال کامل به اين پديده دامن مي زنند. بسياري از مردان از اطاعت نکردن و سرکشي زنان ناراحت اند، در حالي که خود با سستي در مسئوليت پذيري به آن دامن زده اند. آري مسئوليت پذيري مرد بر ميزان اطاعت زن مي افزايد؛ اطاعت زن بر مسئوليت پذيري مرد مي افزايد. از اين رو قرآن زنان شايسته را زنان مطيع مي داند و مردان را به مسئوليت پذيري و تلاش براي تأمين نيازهاي مادي و معنوي زن فرا مي خواند. اين دو در هم تنيده است، ضعف هر يک ديگري را به ضعف مي کشاند. ما بر آنيم که کارکرد زن و مرد در روابط همسري دوسويه است و نوعي تعامل است و نه تقابل چه خوب است که هر کسي از خود شروع کند و به انتظار ديگري ننشيند تا پيش حضرت حق سرفراز باشد و معذور. تواکل يعني هر کدام از زن و شوهر مسئوليت خود را به گردن ديگري بيندازد و منتظر اقدام او باشد. تواکل نيروها را به ضعف مي کشاند. خواننده اين سطور در همين لحظه مي تواند يک سويه اقدام به مهرورزي و عشق کند تا همسرش را نيز به عشق و مهرورزي وادارد. چونان چشمه بجوشيم تا با نشاط و سرزنده باشيم، چرا که، برکه چون راکد است مي گندد.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی