قبول این واقعیت که برخی از نوجوانان درون‌گرا بوده و از دنیای خارج روی برگردانیده و به سوی خود متوجه می‌شوند، ما را برمی‌انگیزد که تدبیری در این جهت بیندیشیم.

 اگر درون‌گرایی از حد اعتدال تجاوز کند به نوعی در خودفرورفتگی عاطفی می‌انجامد که اصطلاحاً به آن اوتیسم می‌گوییم. مشخصه‌های اصلی اوتیسم، قطع ارتباط با دیگران، بی‌تفاوتی نسبت به جریانات و کاهش یافتن تحرک نوجوانان می‌باشد.

مشغولیت‌هایی که نوجوانان را از خود رها نموده و انرژی‌های آنان را در یک رشته از کارها و فعالیت‌ها آزاد نموده و به جریان می‌اندازد، بهترین زمینه محسوب می‌شود؛ مانند اشتغال به ورزش، اشتغال به درس، اشتغال در گروه‌ها، اشتغال به هنر و غیره.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی