با توجه به اهمیت شأن و مقام انسان، بُعد روحانی او بر جسمش مقدم است لذا در تقابل دین و آبرو این آبرو است که فدای دین می شود و در تقابل آبرو و دنیا، دنیا ست که فدای آبروی انسان می شود. در مسئله کار و تأمین در آمد هم ( مثل سایر جنبه های زندگی ) باید مراقبت بود که این اولویتها حفظ شود.
صحیح نیست برای به دست آوردن در آمد، شرف و انسانیت فرد فدا شود و فرد از هر راهی ولو با تن دادن به خواسته های پست دیگران به کسب در آمد بپردازد. این حساسیت در مورد زنان مضاعف است ( که مثلا به عنوان فروشنده گی یا منشی گری در واقع وسیله ای برای جلب مشتری و درآمد بیشتر واقع نشوند.)

بهتر است که انسان در تزاحم بین صبر بر کمبود ها با کسب درآمد ولو فراوان از راه های پست و حرام، راه صبر و قناعت را پیش گیرد که اتفاقا داشتن صبر در این مواقع، موجب اجر و پاداش فراوان نزد خدا می گردد و به کار بردن قناعت نیز باعث شکوفایی استعدادها و خلق ابتکارات می شود. کالاهای زیادی در اطراف ما است که ما هر روز بدون استفاده صحیح و کامل از کنار آن ها عبور می کنیم و یا حتی به سادگی آن ها را دور می اندازیم ولی در هنگام سختی و تنگنا تازه متوجه ارزش واقعی آنها می شویم و در می یابیم که چگونه می توان با اندکی همت و توجه و ابتکار در آن ها ارزش افزوده ای را ایجاد نمود و بیشتر و بهتر استفاده کرد.
منبع:
اقتصاد در خانواده، طاهره کشوادی، انتشارات حدیث راه عشق.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی