گاهی چیزی را از دست می دهیم وبی تاب می شویم و گاهی بخاطر آنچه می خواسته ایم و به دست نیاورده ایم، بی تاب می شویم.
این دو مسئله را می توان از هم جدا نمود واز هر یک، برای تسکین دیگری استفاده کرد. تصور کنید که چیزی را از دست داده اید واکنون فاقد آن هستید و به خاطر آن ، غمگین وناراحت هستید. اکنون به چیز دیگری نمی اندیشید؛ مسئله ی تنش زای شما از دست دادن چیزی است که داشته اید. در این وضعیت می توانید به این بیندیشید که خیلی چیزهای دیگری را هم ندارید.

. اگر بنا باشد برای " نداشتن "، ناراحت شوید، خیلی چیزهای دیگر هم هست که ندارید و نسبت به آنها اکنون ناراحت نیستید.
پس وضعیت ناراحت کننده ی حال را با حالتی مقایسه کنید که ناراحت کننده نیست؛ یعنی چیزهای بسیاری که نداریم واز بابت آن ناراحت نیستیم. امام علی (علیه السلام) همین روش را به فرزندش امام حسن (علیه السلام ) آموزش می دهد و می فرماید:
اگر بر آنچه از دست داده ای بی تابی می کنی، پس بر هر آنچه که به تو نرسیده نیز بی تابی کن.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی