1- بخشی از اوقات خود را در زندگی شبانه روزی، مخصوص ارتباط با خانواده خود قرار می دهند.
2- در ارتباط متقابل خود با همسر، همواره احترام متقابل را حفظ می کنند و هریک وظیفه مجزا و متفاوت به عهده داشته که تکمیل و تکوین خانواده، مرهون تلاش هر دو است.
3- در ارتباط کلامی، با لحنی محبت آمیز و با نیتی خیر خواهانه وارد می شوند.
4- اشکال ها و انتقادها را دور از حضور فرزندان بازگو و حل و فصل می کنند.

5- انتقادها با رعایت احترام در حد ظرفیت طرف مقابل عنوان می شود به طوری که به حیثیت وی، لطمه وارد نمی کند.
6- انتقاد همراه با بیان جنبه های قوت و تکیه روی نقاط مثبت آغاز و زمان و فرصت اصلاح به یکدیگر داده می شود.
7- در ابراز احساسات، انتقاد ها و ارشادها، شخصیت و عزت نفس فرد، همواره حفظ می شود.
طرفین ممکن است از اشتباه های یکدیگر اطلاع داشته باشند، ولی بزرگوارانه آنها را نادیده می گیرند.
منبع:
والدین و مربیان مسؤول، رضا فرهادیان، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی