تبرج از ریشه برج، به معنای نمایان کردن چیزی است که باید پنهان باشد. به ساختمان های بلند و مرتفع نیز به همین دلیل که از دور برای مردم خودنمایی می کند، برج گفته می شود.همچنین به اظهار زیبایی های زن که باید پنهان باشد، تبرج می گویند.
الف)رابطه پوشش و نفی تبرج
استفاده از پوشش، لزوماً به معنای نفی تبرج نیست؛ زیرا تبرج به معنای خودنمایی و جلب توجه دیگران است و این مسئله با استفاده از برخی پوشش ها یا نوع و مدل آنها نیز محقق می شود. از این رو، ممکن است زن با سر و گردن پوشیده در جامعه رفت وآمد کند، به محل کار و اداره برود، در مجالس و محافل شرکت کند، در دانشگاه و مدرسه حاضر شود،

ولی با پوششی که دیگران را مجذوب خود می سازد. این زن در اصل پوشش مشکلی ندارد و نمی توان به او گفت خود را بپوشان؛
مشکل او در انتخاب نوع پوشش و کیفیت آن است. این زن هر چند بدن خود را از نامحرم پوشانده،نوع آن پوشش هوس انگیز و محرک شهوت است و غرض پوشش را تأمین نمی کند. این کار در حقیقت نمایش زیبایی ها برای به طمع انداختن دیگران است که در فرهنگ قرآن تبرج نامیده شده وممنوع است و زن حق ندارد با چنین شکل و قیافه ای در عرصه عمومی حاضر شود.بنابراین،زن برای حضور در جامعه، باید دو مسئله را رعایت کند:اولاً پوشیده باشد و ثانیاً تبرج نداشته باشد.
ب)مصادیق تبرج
تبرج، عنوانی کلی است که در خارج مصداق های فراوانی دارد ونهی شارع نیز از طریق این عنوان به مصادیق آن تعلق گرفته است. برخی از مصداق های تبرج در زنان مربوط به حرکات و رفتارها و پاره ای مربوط به نوع پوشش آنان است. رفتارهای جلف و سبک زنان در بیرون از خانه و پوشیدن کفش های جلب توجه کننده و لباس های جذاب از نظر رنگ،مدل وجنس، از مصادیق تبرج و ممنوع است

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی