به دخت

 




مادر سید رضی و سید مرتضی

مادر سید رضی و سید مرتضی

فاطمه نسب پاکش به امام سجاد (ع) منتهی می‌شود و در ذی‌الحجه سال 385 هـ زندگی جهان فانی را بدرود گفت:


 

مادرانی که توانسته‌اند با تربیت فرزندانی دانشمند و بزرگوار، به عالم انسانیت خدمتی کنند، همواره مورد تجلیل و تعظیم هستند. این‌چنین زنان، در تاریخ بشریت و مخصوصاً در تاریخ اسلام، فراوان یافت می‌شوند.

او یکی از زنان نمونه‌ای است که بر مسند مقدّس مادری، مصداق گفتار ناپلئون است:

«با یک دست گهواره و با دست دیگر جهان را به جنبش درمی‌آورند.»

فاطمه مادر بلنداختر دو دانشمند برجسته و بزرگوار جهان تشیّع، سید رضی و سید مرتضی است.

سید رضی همان است که در آسمان ادب، همچون خورشیدی متجلی بود و بزرگترین اثر جاودانیش کتاب «نهج‌البلاغه» است که منتخبی است از سخنان پرمغز علی (ع) که به شهادت همه سخن‌شناسان، مافوق همۀ کتاب‌ها و در حد و مرتبه‌ای پایین‌تر از قرآن کریم است.

سید مرتضی از نظر آثار علمی و فقهی و تفسیری که به یادگار گذاشته، یکی از بزرگترین دانشمندان عالم تشیّع به شمار می‌رود.

این‌ها را این دو بزرگوار، از برکت وجود مادر گرامی خویش، کسب کرده‌اند.

یکی از شب‌ها، مرحوم مفید، که در تاریخ تشیّع، از نظر علمی و خدمات گرانبهایی که به مذهب کرده است، استادی بزرگوار و مؤلفی برجسته و فقیهی عالی‌قدر شمرده می‌شود، در خواب دید که فاطمۀ زهرا (ع) دست فرزندان خود حسن و حسین علیهما السلام را گرفته، وارد مسجد شد و فرمود:

فرزندانم را بپذیر و به آنها «فقه» بیاموز.

مرحوم مفید از خواب بیدار شد و در شگفت و حیرت فرو رفت. بامدادان به مسجد- که محل تدریسش بود- رفت تا مثل هر روز به تدریس پردازد. در این وقت، فاطمه- دختر ناصر- به همراه فرزندان عزیزش مرتضی و رضی وارد مسجد شد و گفت:

فرزندانم را بپذیر و به آنها «فقه» بیاموز!

مفید به تعلیم آنها مشغول شد و سرانجام به پایۀ بلند علمی نائل آمدند.

سید رضی در سوک مادر بزرگوار خود اشعار غم‌انگیزی سروده است، که در دیوان او ضبط است. در این اشعار، فضایل و کمالات فاطمه، تشریح شده است. سید رضی دربارۀ مادرش می‌فرماید:

روزگار را به پاکدامنی و زهد سپری کردی و مشقت‌ها را متحمل شدی.

روزهای گرم، روزه گرفتی و شب‌های تار، به عبادت خدا مشغول بودی.

هر کس که در این جهان سختی‌های زندگی را به خاطر آسایش بهشت، متحمل شود، مغبون نیست.

اگر همۀ مادران، به خوبی و پاکی و وظیفه‌شناسی تو بودند، فرزندانشان از وجود پدر بی‌نیاز بودند!

همۀ مردم گواهی می‌دهند که او نمونۀ نجابت بود، زیرا فرزندانی بزرگوار تربیت کرد.

 

 




ارسال نظر
:نام
: اي ميل
: سایت
: نظر شما
: کد امنیتی
 



نام شما : ایمیل دوست شما :