صميميت
صميميت بين همسران اصل مهمي است که به تداوم زندگي مشترک کمک ميکند.براي حفظ صميميت بايد مراقب بود هر عملي که به محبت و صميميت بين ما و همسرمان لطمه وارد ميکند خودداري کنيم.
بر زبان آوردن واژه‌های نارست، می‌تواند بسیار زیان‌بار باشد. پس از آن که آن‌ها را بر زبان می‌رانید، تا حدودی خنثی نمودن اثر مخرّب آن، غیرممکن است. همه‌ی ما ممکن است افرادی را بشناسیم که هنوز از شنیدن حرف نیشداری که همسرشان حدود سی سال پیش به هنگام عصبانیت بر زبان رانده، ناراحتند. یکی از دلایلی که باید از گفتن سخنان آزاردهنده به طور کلی پرهیز نمایید، همین امر است.
برخی از حرف‌های نادرستی که زوج‌ها به یکدیگر می‌گویند، ممکن است توهین مستقیم نباشد. این افراد ممکن است از کلمات تحقیر کننده و حرکاتی زشت استفاده کنند تا مخالفت خویش را با کارهای همسرشان نشان دهند. این سخنان آثار مخربی دارند چون اغلب همسرتان می‌داند که این قبیل حرف‌ها، در اصل نشانگر بی‌صداقتی است، گرچه ممکن است قصد شما آن بوده باشد که به همسرتان دروغ نگویید. در اینجا فهرست عباراتی به شما ارائه می‌شود که ممکن است به ذهن شما نیز خطور کرده باشد، امّا هرگز نباید زمانی که در کنار یکدیگر هستید، آن‌ها را بر زبان بیاورید و اگر دچار خطا و لغزش شدید، به طور حتم از همسرتان عذرخواهی نمایید؛ توضیح دهید که منظور خاصی نداشته‌اید!
ویروس‌های صمیمیت (واژه‌های نادرست)
وقتي مي گوييم ويروس يعني شما همسر عزيز از اين واژه ها استفاده نکن تا باعث دلخوري و عصبانيت همسرت نشوي يا لااقل بدوني اگه استفاده کردي بايد منتظر عواقبش هم باشي و خودت را براي يک معذرت خواهي جانانه آماده کني.حالا ببين ويروسهاي که پاي صميميت زندگيت را فلج ميکنن کدومها هستن؟
1- بله / امّا
همه‌ی افراد، (به ویژه همسرتان) دوست دارند که به حرف‌شان گوش داده شود. وقتی که همسرتان حرفی می‌زند، برای او بسیار مهم است که به او بگویید معنی حرف‌هایش را متوجه شده‌اید؛ به ویژه اگر مخالف حرف وی هستید.
به عنوان مثال اگر همسرتان بگوید: «از برنامه‌ریزی مالی در زندگی‌مان، راضی نیستم» نباید در پاسخ به وی بگویید: «بله، امّا تو پولی باقی نمی‌گذاری، بنابراین من نمی‌دانم که پول‌ها کی خرج می‌شوند؟»
در نگاه اوّل، عبارت «بله، امّا» نوعی بی‌اعتنایی به نسبت ساده به نظر می‌رسد. اما در حقیقت این عبارت بیانگر آن است که: «من در واقع به گفته‌ات اهمیت نمی‌دهم. من به حرف‌هایت گوش نمی‌دهم». خیلی بهتر است که از نظر خود بازگردید و بگویید که حرف وی را در این مورد قبول ندارید. این کار بسیار صادقانه‌تر است و بدین ترتیب زمینه‌ی گفتگوی سازنده میان شما فراهم می‌شود.
اگر با حرفی که همسرتان گفته مخالف هستید، بهتر است قبل از هر چیز، اطمینان حاصل کنید که می‌داند شما به حرف وی به طور کامل گوش فراداده‌اید. سپس به صورتی با گفتةی وی مخالفت نمایید که زمینه‌ی همکاری میان شما دو نفر فراهم شود. به عنوان مثال، می‌توانید چنین جمله‌ای به او بگویید: همان طور که می‌بینی، ما در مورد تنظیم دخل و خرج خانه، با یکدیگر اختلاف داریم، پس بهتر است برای یافتن راهی بهتر، جهت حل این اختلاف با یکدیگر گفتگو نماییم.
2- سعی خواهم کرد
به کاربردن عبارت «سعی خواهم کرد» روشی غیرمستقیم جهت گفتن «نه» می‌باشد. به عنوان مثال، اگر شوهرتان از شما بخواهد که به بانک بروید و شما بگویید: «سعی خواهم کرد»، خیلی بهتر از آن است که بگویید: «راجع به آن فکر می‌کنم» یا «توی خاطرم می‌سپرم». اگر به طور مستقیم می‌گفتید: «نه»، در واقع خیلی رودرو با همسرتان صحبت کرده بودید.
استفاده از عباراتی همانند «سعی خواهم کرد» نوعی مقاومت کنش‌پذیر است. وقتی که به درخواست همسرتان به این ترتیب پاسخ می‌دهید، اين شانس وجود دارد که وی تسلیم شود و خودش آن کار را انجام دهد. این در واقع همان چیزی است که همسر بااستفاده از مقاومتی کنش‌پذیر می‌خواسته به آن برسد. اما در درازمدت، این شیوه منجر به عصبانیت و بروز احساسات ناخوشایند می‌شود.
اگر همسرتان از شما می‌خواهد کاری را انجام دهید که تمایلی به انجام دادنش ندارید، به او احساس واقعی‌تان را بگویید. سپس با خواسته‌ی همسرتان موافقت می‌نمایید یا با او به بحث می‌نشینید تا راهی برای مقابله با این درخواست بیابید.
به عنوان مثال اگر همسرتان از شما می‌خواهد که میز را تمیز کنید و ظرف‌های شام را بشویید و از طرفی شما از این کار متنفر هستید، می‌توانید پیشنهاد دیگری به وی ارائه دهید. از این پس من اکثر کارهای پخت و پز را انجام می‌دهم به شرط آن که تو نیز بیشتر کارهای نظافتی پس از شام را بر عهده گیری، گه گاهی هم می‌توانیم جای‌مان را با هم عوض کنیم.
اگر همسرتان پیشنهاد شما را پذیرفت، به تعهد خویش عمل نمایید. اگر وی به قراردادتان توجهی نمی‌کند، سعی نمایید تا با یکدیگر به توافق بهتری برسید.
3-این وظیفه‌ی من نیست!
اگر ازدواج را یک همکاری بنیادین در نظر بگیریم، بدان معناست که زن و شوهر می‌باید هرجا که لازم باشد به کمک یکدیگر بشتابند. حتی اگر یکی از آن دو، در کار خاصّی نیروی بیشتری از خود می‌گذارد، دیگری باید آماده باشد تا در زمانی دیگر، نقش فعال‌تری بر عهده گیرد.
وقتی که به درخواست همسرتان به این ترتیب پاسخ می‌دهید: «این وظیفه‌ی من نیست»، درواقع به او گفته‌اید: من آن‌چنان که باید در قبال موفقیت زندگی مشترکم متعهد نمی‌باشم. پاسخ‌هایی از این قبیل: «من نمی‌توانم این کار را انجام دهم» یا حتی «تو خودت این کار را بهتر از من انجام می‌دهی» نیز همان معنا را دربر دارند.
تفاوت زیادی میان «تجربه نداشتن در انجام کاری» و «قادر نبودن به انجام آن»، وجود دارد.
مردان و زنانی که در مورد آنچه که باید و نباید انجام دهند، سخت و انعطاف ناپذیرند، به طور قطع، زندگی مشترک خویش را با خطری جدی روبه‌رو می کنند. به عنوان مثال اگر خانم خانه مریض شود و برای مدتی نتواند به امور منزل رسیدگی کند، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ در زندگی‌های مشترکی که زن و مرد نقشهاي تغییرپذیر دارند، شوهر به سرعت، دست به کار می‌شود و تمام تلاش خویش را به کار می‌گیرد تا کارها زمين نماند. همین قانون در مورد خانم‌هایی که فقط خانه‌دار هستند نیز صدق می‌کند. اگر مرد بنا به دلایلی از کار کردن ناتوان شود و دیگر پولی درنیاورد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ تصور کنید اگر خانم او بگوید: پول درآوردن وظیفه‌ی مرد است و من نمی‌توانم به تو کمک کنم!... آن‌گاه چه بلایی بر سر خانواده می‌آید!
به جای پیروی نمودن از عقاید کهنه‌ای که راجع به وظایف زن و مرد موجود است، مطابق با توانایی و اختیار خود، مسؤولیت‌هایتان را میان خود تقسیم نمایید.
4-تو هیچ وقت/ تو همیشه
وقتی از دست همسرتان به خاطر کاری که انجام می‌دهد (یا انجام نمی‌دهد) عصبانی هستید، گاهی چنان رفتار وی را مبالغه‌آمیز جلوه می‌دهید که گویی تمام شخصیت همسرتان به آن گونه است. ممکن است با این کار، بتوانید در آن لحظه، عصبانیت خویش را کاهش دهید، ولی در مجموع، این طرز برخورد، هرگز برای زندگی مشترک‌تان مفید نمی‌باشد. به عنوان مثال، اگر بگویید: «تو هیچوقت در کارهای خانه کمک نمی‌کنی» به طور حتم آنکه همسرتان واکنش مثبتی از خود نشان بدهد، خیلی کم است. انتظار دارید که این شخص چه واکنشی در قبال حرف شما از خود نشان دهد؟
در مورد هر قانونی، می‌توان استثنا نیز پیدا کرد. اگر آرزو دارید که همسرتان در کارهای خانه بیشتر به شما کمک کند، زمان‌هایی را که او به شما کمک می‌کرده است از یاد نبرید و در این مورد رهنمودهای زیر را به کار بندید:
همسرتان را به خاطر انجام دادن کاری که شما خواهان آن بودید، تحسین نمایید.
به این ترتیب خیلی راحت‌تر به آنچه که می‌خواهید، دسترسی پیدا می‌کنید؛ تا آن که همسر خود را محکوم نمایید که چرا هیچ کاری انجام نمی‌دهد.
این را بدانید که یورش بردن و به باد انتقاد گرفتن همسرتان همواره کار نادرسی می‌باشد. حتّی اگر انتقادتان به جا باشد، مجاز نیستید که نقاط ضعف همسرتان را بر سرش بکوبانید تا به خواسته‌ی خود برسید.
همواره برای بیان احساسات خویش، جمله‌تان را با واژه‌ی «من» آغاز نمایید، نه با واژه‌ی «تو».
نگویید: «تو هیچ وقت هیچ کاری انجام نمی‌دهی» یا «هر موقع برای انجام کارهای خانه به کمک تو نیاز دارم، تو همیشه فوتبال تماشا می‌کنی.»
بگویید: امروز بعد از ظهر وقتم آزاد است تا در کنار تو و بچه‌ها باشم. اگر ممکن است در انجام کارها به من کمک کن.
5-همه‌اش تقصیر توست
افراد اغلب زمانی این جمله را می‌گویند که به خاطر انجام کاری احساس گناه می‌کنند یا فراموش کرده‌اند که کاری را انجام دهند. بنزین ماشین در وسط بزرگراه تمام می‌شود و شوهر بر سر همسرش فریاد می‌کشد: تو باید به من یادآوری می‌کردی تا قبل از این‌که خانه را ترک کنیم، بنزین بزنم. همه‌اش تقصیر توست.
وقتی اتفاق ناخوشایندی رخ می‌دهد، «خود» و «همسر»خویش را ببخشید. می‌توان گفت هیچکس مسؤول بدبیاری‌هایی که در طول روز اتفاق می‌افتد، نیست. گذشته از این، هرکس ممکن است دچار اشتباه شود و درست در چنین زمان‌هایی است که ما نیاز داریم تا همسرمان اجازه دهد از ماجرا جان سالم به‌در بریم.
همواره در موقعیتی به دنبال موضوعی برای مزاح کردن باشید. پنج سال بعد از آن، به این بدبیاری‌ها خواهید خندید. البته اگر آن‌ها را به خاطر داشته باشید.
6-چرا نمی‌توانی همانند... باشی؟
این طرز گفتار، روشی طعنه‌آمیز برای انتقاد نمودن از همسرتان است. از طرفی روشی کارآمد، برای رسیدن به خواسته‌تان می‌باشد. به عنوان مثال، اگر دوست دارید که همسرتان اجتماعی‌تر شود، گفتن جملاتی مثل: «چرا نمی‌توانی همانند فلانی باشی؟» یا «دلم می‌خواست رفتارت مثل فلانی بود.» نوعی توهین به حساب می‌آید.
اگر می‌خواهید که همسرتان کاری را انجام دهد، شیوه‌ای صادقانه، امّا نه رو در رو در پیش گیرید.
به عنوان مثال، اگر می‌خواهید که همسرتان فردی خونگرم و اجتماعی باشد، بگویید: «خیلی دوست دارم که بیش از این، با دوستان‌مان برای گردش بیرون برویم» یا «تو نظرات بسیار جالبی داری. وقتی که در مورد آن‌ها با دوستان‌مان بحث می‌کنی، من به راستی لذت می‌برم.»
هیچ‌گاه همسرتان را به خاطر آنچه که شما فکر می‌کنید خصلت منفی است، با فرد دیگری مقایسه نکنید. مردم تنها با یک جنبه از شخصیت‌شان شناخته نمی‌شوند. به عنوان مثال، ممکن است زن یا شوهرتان همانند یکی از اقوام‌تان که خیلی مورد تأیید شماست، اجتماعی نباشد، امّا بسیار باهوش‌تر و با تجربه‌تر از او باشد.
افراد اغلب از زاویه‌های دید دیگران، بهتر به نظر می‌آیند. به ویژه زمانی که با شخص دیگری ازدواج کرده باشند. مسخره نمودن همسرتان کاری غیر منصفانه و دور از واقعیت است. بدتر از آن، زمانی است که یکی از حرکات همسرتان را که شما به آن علاقه‌ای ندارید، با یکی از صفات ممتاز شخص دیگری، مقایسه نمایید! شاید اگر مجبور بودید که با آن شخص زندگی کنید، به زودی متوجه می‌شدید، چقدر آدم خوشبختی هستید که با همسر خودتان ازدواج کرده‌اید نه آن فرد. هر انسانی نقاط ضعف و نقاط قوّت مخصوص به خودش را داراست.
7-چاق شده‌ای؟
بیشتر افراد نسبت به ظاهرشان خیلی حساس هستند، به ویژه در قسمت‌هایی که راجع به آن احساس ضعف می‌کنند. از این رو اگر همسرتان دچار اضافه وزن شده است، حتی به فکرتان خطور نکند که بخواهید آن را بر زبان آورید، به ویژه زمانی که در حال مشاجره و بحث با یکدیگر هستید.
همیشه پیش از آن که حرف بزنید، فکر کنید. ایراد گرفتن از اندام همسرتان، راهی نامناسب جهت خالی نمودن تنش و عصبانیت خودتان می‌باشد. هرگاه که به اندام، مو یا هر چیز دیگری، از قیافه‌ی همسرتان ایراد می‌گیرید؛ سعی نمایید تا دریابید که چه چیزی در پس آن حرف‌های زیان‌‌بارتان نهفته است.
اگر در واقع نگران اضافه وزن همسرتان هستید، از روش‌های حساب‌شده و مثبتی جهت بیان موضوع استفاده نمایید که هیچ گونه بی‌احترامی در آن به چشم نخورد. برای بیان مشکل اضافه وزن همسرتان، از یکی از روش‌های زیر استفاده کنید:
داشتم راجع به فواید تغذیه‌ی صحیح، کتاب می‌خواندم. بیا از این به بعد سعی کنیم تا رژیم غذایی مناسبی را دنبال کنیم.
آیا موافقی که از این به بعد، هر شب پس از صرف شام، برای مدتی طولانی، پیاده‌روی کنیم؟
امروز یک کتاب فوق العاده خریدم که راجع به آشپزی کم چربی می‌باشد. موافقی چندتا از دستورالعمل‌هایش را اجرا کنیم؟!
حتی ملایم‌ترین اشاره‌ی ضمنی در مورد تندرستی و کاهش وزن، می‌تواند همسرتان را آزرده خاطر کند، به ویژه اگر وی آدم حسّاسی باشد. البته این حقّ شماست که نگرانی‌های خود را ابراز نمایید. امّا به شرطی که این کار را به طریقی بسیار سازنده و در خلوت به انجام برسانید.
8-فراموشش کن...
به کار بردن این عبارت جهت رویارویی با بحث‌های زناشویی، راهی بی‌ثمر و نامناسب است. این حرف همانند آن است که بگویید: «مرا تنها بگذار، من هیچ علاقه‌ای ندارم که بدانم تو چه احساسی داری». افرادی که از این عبارت استفاده می‌کنند، به گونه‌ای رفتار می‌نمایند که گویی به زانو درآمده‌اند. در واقع آن‌ها نمی‌خواهند به هیچ چیزی اعتراض کنند.
برخی از همسران، با کمی تغییر دادن موضوع، شکایات همسرشان را نشنیده می‌گیرند و خود را پشت کاغذهای روزنامه یا در مقابل دستگاه تلویزیون، مخفی می‌نمایند.
در نهایت، هیچ راهی برای جلوگیری از مطرح شدن موضوعات ناخوشایندی که برای همسرتان مهم هستند، وجود ندارد. می‌توانید به گلایه‌های وی توجهی نکنید، امّا آن‌ها دوباره شعله‌ور خواهند شد.
به تعویق انداختن بحث، کار خوبی است، امّا اگر بگویید: «بگذار بعد راجع به آن با هم بحث کنیم»، باید «بعد» را برای همسرتان تعریف کنید. به عنوان مثال می‌توانید به همسرتان پیشنهاد کنید که پس از خوابیدن فرزندان یا پس از بازگشتن از محل کار به خانه، راجع به آن موضوع با یکدیگر بحث کنید. موضوع مهم آن است که مطمئن شوید همسرتان از شما می‌خواهد که راجع به مسأله‌ی مهمی با یکدیگر گفتگو کنید، پس او را نیز متوجه گردانید که شما نیز قصد دارید تا زمانی معین به همین مهم بپردازید.
خوشی‌های کوچک، خوشبختی بزرگ می‌سازد.
