مهم ترین مساله ای که از سوی کوئلیو مطرح می شود ، زبان داستان و رمان است . مناسب است  در این جا نگاهی  قرآنی داشته باشیم . مساله ی قصه در  قرآن  به صورت کاملا" جدی  ومهم مطرح است .  اگر به قرآن که مهم ترین سند و منبع تفکر اسلامی است مراجعه کنیم  ،  در آن آیات عقلی  و استدلا لی  زیادی خواهیم یافت ، اما حجم آنان که نشان گر میزان اهتمام قرآن است ، به نسبت چندان زیاد نیست .

قرآن شیوه ای مهم تر مطرح کرده است و آن ، شیوه ی تمثیل و قصه گویی است . در این کتاب آسمانی بیش از  صد قصه آمده  که تعداد 27 قصه مربوط به انبیای الهی است  و احسن آنها قصه یوسف است . نکته ی جالب  این که تعداد آیات مربوط به قصص ، حدود 1800 آیه است که بخش  مهمی از کل قرآن را تشکیل  می دهد . به راستی قرآن  با این همه آیات  به ما چه می گوید ؟ آیا از این مطالب مهم نباید درس گرفت ؟ و آیا درس گرفته ایم ؟نکته ي جالب تر این که اکثر آیات مربوط به قصص ، مکی است ( حدود 1500 آیه ) و می دانیم  که آیات مکی در صدد القای تعالیم دینی و مسائل اعتقادی  می باشند . این امر بدین معناست که قرآن کریم در 1400 سال پیش ، قصه را بهترین زبان و قالب برای انتقال مفاهیم  اعتقادی معرفی کرده است . اگر تنها 150 آیه چنان که طنطاوی در      مقدمه ی ((الجواهر )) می گوید ، یا حداکثر 450 آیه چنان که مرحوم مقدس  اردبیلی در (( زبده الا حکام )) بیان کرده  مربوط به احکام است و این حجم از آیات دست مایه ی ظهور علمی بزرگ به نام فقه  شد ، آیا نباید 1800آیه دست مایه ی ظهور جریان بزرگ تر به نام رمان نویسی می شد ؟قرآن به ما می گوید مسائل اعتقادی  را می توان محسوس نمود و در قالب مقوله های هنری  به مخاطبین عرضه داشت و این دقیقاً همان کاری است که  امروزه بیگانه ها در طیفی گسترده ارائه  می دهند . یکی از آنها ارائه ی مفاهیم و مضامین  دینی یا عرفانی  به صورت رمان و قصه است . شکل دیگر آن ساختن فیلم های متعدد بر اساس رمان های دینی و عرفانی  است . سینمای معناگرا در همین  رابطه مطرح شده است . همچنین بعضی کارتون هایی که امروزه در دنیا ماندگار  شده است ، حامل پیام عرفانی و دینی است . به هر حال امروزه  می توان از ظرفیت بسیار بالای  رمان و قصه برای انتقال مفاهیم دینی و عرفانی  بهترین بهره ها را برد و حتی  می توان  بر اساس  این دستاورد دست  به تهیه ی فیلم های بهتر یا کارتون های جایگزین  زد و پیام اسلام را به دنیا  عرضه نمود . اما نکته مهم اینکه داستان های قرآنی  حامل مضامین ژرف ، زیبا و راستین است نه مطالب موهن ، موهوم و آلوده ، به تعبیری لازم میان سخن زیبا گفتن و زیبا  سخن گفتن تمییز داد ؛ چه بسا کسی خوب و زیبا سخن گوید اما هرگز سخن خوب ، درست ، متعالی و زیبا نگوید .

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی