راه‌کارهای تثبیت آموزه‌های دینی
برخی والدین شکایت می‌کنند که تا فرزندانشان، کودک هستند، به مسائل دینی توجه دارند؛ امّا وقتی سن¬شان بالاتر می‌رود، آموزه‌های دینی و عمل به آن‌ها در ایشان کم‌رنگ می‌شود. برای تثبیت آموزه‌های دینی در کودکان باید به این مسائل توجه شود:
1. تداوم والدین: تداوم والدین در مسائل دینی و عبادت‌ها (نماز به موقع، نماز باکیفیت، روزه، توجه به حلال و حرام، نگاه، سخن و ...) عامل مؤثری در تثبیت آموزه‌های دینی در کودک است.
بی‌توجهی مادر به نماز در ایام عذر شرعی و پدر و مادر به روزه هنگام مسافرت، مانعی در راه تثبیت آموزه‌ها است؛ زیرا کودک قدرت تجزیه و تحلیل این گونه مسائل را ندارد و ممکن است بر بی‌توجهی و بی‌قیدی پدر و مادر حمل کند.
اگر کودک در سنی است که می‌توان او را توجیه و مسأله را برایش تبیین کرد، اشکالی ندارد؛ امّا در غیر این صورت، باید به این نکته توجه داشت.
2. تهیۀ امکانات: امکانات جذّاب چون سجّاده‌ای زیبا، تسبیح، عطر، چادر و مقنعه (برای دختران)، قبله‌نما (برای پسران) و ... و امکان وضوی راحت با آب گرم در زمستان در دستشویی تمیز، با نور کافی و بدون وسایل اضافی، عامل مؤثری در تثبیت آموزه‌های دینی است.
3. تمرین: امروزه، تمرین در حرفه، فن، صنعت، هنر، ورزش و ... جایگاه بسیار مهمی دارد و عبادت و ارزش‌های دینی هم از این مقوله مستثنا نیستند.
قرار دادن دختر کوچک برای نماز کنار مادر (گرچه به شکل تقلید)، بیدار کردن کودک در سحر ماه مبارک رمضان (گرچه روزه نگیرد یا ساعاتی از روز را روزه بگیرد)، کمک به ناتوانان و نابینایان در عبور از خیابان با مشارکت فرزند، اعطای صدقات و کمک‌های مالی به نیازمندان از طریق و با دست کودکان و... نمونه‌هایی از راه‌های تمرین ارزش‌های دینی است.
4. حضور در محافل مذهبی: حضور در محافل مذهبی در ماه مبارک رمضان، ایام محرم و صفر، دعای کمیل، دعای ندبه و ... سبب تثبیت آموزه‌های دینی می‌شود.
5. ارتباط با خانواده‌های مذهبی: امام علی (علیه السّلام) خطاب به مالک اشتر نخعی می‌فرماید:
«ای مالک! با خانواده‌های خوب، شریف، با سابقه‌های درخشان، جنگ‌آوران و بخشندگان رابطه داشته باش.»
ارتباط با خانواده‌های خوب و متدیّن، سبب تأثیرپذیری کودک از همسالان می‌شود.
6. الگودهی مناسب: الگوهای خوب و بادیانت می‌توانند سبب تثبیت آموزه‌های دینی در کودکان شوند؛ پس والدین باید از همان دوران کودکی، زمینه‌های مناسبی را برای پذیرش الگوهای خوب فراهم سازند.
برخورد دوگانۀ والدین با الگوها (اظهار ارادت به الگوهای غربی، مانند هنرپیشگان اَکشِن و بی‌توجهی به شخصیت‌های علمی و فرهنگی و الگوهای معنوی) باعث می‌شود که کودک احساس کند، الگوهای مناسب، آنان هستند و در آینده هم سراغ ایشان برود.
7. تشویق و تحسین: تشویق معجزه می‌کند. اگر فرزند شما، در مسیر عبادت و اعمال مذهبی حرکتی کرد، او را تحسین کنید؛ البته باید توجه داشته باشید که تشویق در مسائل عبادی، حالت مزد و پاداش به خود نگیرد؛ پس بهتر است، تشویق‌های شما اعمّ از مادّی و معنوی (بوسیدن، نوازش، توجه، نگاه محبت‌آمیز و ...) باشد و تشویق‌های مادّی، به صورت نامنظم صورت پذیرد.
تشویق منظم مادّی برای عبادت کودکان، سبب تاجرانه شدن عبادت آنان می‌شود؛ در حالی که مطلوب، عبادت آزادگان است. امام علی (علیه السّلام) فرمود:
«إنَّ قَوماً عَبَدُوا الله رَغبۀً فتِلکَ عِبادَۀُ التّجّارِ ... و إنّ قوماً عَبَدُوا الله شکراً فَتِلکَ عِبادَۀُ الاَحرارِ؛ همانا عبادت گروهی که خدا را به امید پاداش پرستیدند، عبادت تاجران است ... و گروهی که برای سپاسگزاری پرستیدند، عبادت آزادگان است.»
