این مقایسه رابطه انسان با خدا را نیز بر هم می زند. انسان را ناراضی، شاکی و طلبکار می سازد و موجب سوء ظن به خداوند می گردد. این امور نمی گذارند شیرینی رابطه با خدا چشیده شود. ممکن است رابطه قطع نشود، ولی رابطه شیرین ودلچسبی نباشد؛ بلکه همراه با تردید و ناخرسندی و بدگمانی باشد. پیامبر خدا(صل الله علیه و آله) می فرماید:«انسان، شیرینی ایمان را نمی چشد تا این که اهمیت ندهد دنیا به کام کیست.»

اگر اندیشه انسان براساس واقعیت های آفرینش تنظیم شود و عواطف و رفتارهای او نیز در همین راستا بروز کند، مقایسه صعودی رخت بر می بندد و پیامدهای سوء آن زدوده می شود و انسان به یک زندگی توأم با آسایش روانی، شادمانی و رضامندی دست می یابد.

منبع: پسندیده،عباس؛ رضایت از زندگی، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی