والدین اولین الگویی هستند که می توانند ارزش ها را به درستی به آنان بیاموزند. اگر آنان درعمل، اهل ایمان، تقوا، صداقت و پاکی باشند فرزندان می آموزند که چنین رفتار کنند.
اگر آنان کم توقع و قانع و صبور باشند، فرزندان نیز با کمبودها و کاستی ها می سازند.
اگر آنان احترام یکدیگر را حفظ نمایند، فرزندان آنان نیز چنین خواهند کرد.
مادر و پدری که در زندگی انظباط، ادب و نزاکت را به درستی رعایت می کنند، فرزندان آنان می آموزند که چنین باشند.

اگر حقوق و شئون مادر در خانه به صورت معقول و منطقی حفظ شود و پدر از هر گونه برخورد نامناسب و تحقیر آمیز با او پرهیز کند، زمینه برای پیدایش عقده حقارت و بدبینی به زندگی در دختران از بین می رود. اما اگر برخورد های نامناسب پدر با همسر خویش این احساس را در دختران به وجود آورد که زن، انسان «درجه دو» و موجودی پست تر از مرد است!! به طور طبیعی در ذهن دختراو احساس ناخوشایندی از دختر بودن ایجاد می شود . از نظر علمی ثابت شده: پدری که بی منطق و زور گو و زن آزار باشد، دختر او از جنس مرد متنفر است.
و همین ناخشنودی، او را گرفتار حالات روانی بسیار نامطلوب از جمله احساس حقارت خواهد کرد. دختر، مرد ایده آل خود را در زندگی از طریق پدر شناسایی می کند و بیشتر به دنبال آن ازدواجی می رود که جلوه ی آن را در روابط پدرومادر خود می یابد. درست است که دختر از مادر می آموزد چگونه زنی باشد، ولی او همچنان از پدر می آموزد که چگونه در زندگی آینده از همسر معاشرت و مشارکت بخواهد.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی