ترس از آینده و چگونگی تأمین روزی، یک نگرانی عمومی است. روزی، یکی از نیاز های اساسی انسان است و از این رو، معمولاً این نگرانی وجود دارد که آینده چه خواهد شد؟ آیا روزی فردا خواهد رسید؟

و ...در این حالت، آینده، تاریک و مبهم ارزیابی می شود و به همراه آن، اضطراب و نگرانی از فردا شکل می گیرد.

 

 

این در حالی است که تأمین بودن روزی انسان به معنای حاضر بودن آن در لحظه حال نیست. یکی دیگر

از قوانین روزی، این است که روزی، «روز به روز» فرا می رسد. این قانون را پیامبر خدا(صل الله علیه

وآله) این گونه بیان می فرمایند:« ای علی! اندوه روزی فردا را نخور که هر فردایی، روزی آن فرا می

رسد» امام علی(علیه السلام) نیز می فرماید: « هرکس اندوه روزی فردا را داشته باشد، هیچ گاه

رستگار نخواهد شد»

راه نجات از این بحران، باورداشتن به قانون روز به روز بودن روزی است. کسی که می داند روزی فردا،

فردا می آید، از نبود آن در امروز، نگران نمی گردد و آسوده، زندگی خواهد کرد. یکی از علل نارضایتی از

زندگی این است که انسان، اندوه همه عمر را بر لحظه حال وارد می سازد و همین امر سبب تحمل نا

پذیر شدن زمان حال می گردد. لحظه حال، توان تحمل نگرانی تمام عمر را ندارد.

حضرت عیسی(علیه السلام) می فرماید: «اندوه روزی فردا را نخورید؛ زیرا اگر فردا جزء عمر شما

باشد، روزی شما همراه با عمر شما خواهد رسید، و اگر فردا جزء عمر شما نباشد، پس اندوه فردای

دیگران را مخورید».

با این روحیه، نگرانی ها در تمام عمر تقسیم می شود و از فشار آن کاسته می شود. مهم تر این که

این مطلب، بر یک واقعیت، مبتنی است و آن، قانون «تضمین روزی» برای انسان تلاشگر است. چون

چنین قانونی وجود دارد، انسان تلاشگر، نگران آینده نخواهد بود و با توکل بر خدا به تلاش خود ادامه

می دهد.

 منبع:پسندیده،عباس؛ رضایت از زندگی، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث

 

 < ><-->

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی

نام شما : ایمیل دوست شما :