یأس، جنبه تفریطی امید است و آرزوهای دور ودراز، جنبه افراطی آن و این دو باید در مقابل هم باشند. اما جالب این جاست که نتیجه آرزوهای دور ودراز، یأس و ناامیدی است. از این جهت می توان آرزوها را به «سراب» تشبیه کرد؛ سرابی که انسان را به دنبال خویش می کشاند و در پایان، وی را تشنه تر از قبل و ناامید و خسته رها می کند. امام علی(علیه السلام) می فرماید:« آرزو مثل سراب است؛ کسی را که به آن نگاه کند، می فریبد و کسی را که به آن امید بندد، ناامید می سازد.»

این پدیده ناکامی، بر حزن و اندوه انسان می افزاید و در چنین وضعیتی، میزان رضایت از زندگی، به شدت

کاهش می یابد.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی