خوب نيست كه آدم آخر ماه رمضان برسد و طبق معمول حسرت فرصت هاي از دست رفته را داشته باشد هرچه حسرت در آينده هست، از همين الان حرصش را بخورد بهتر است و يقيناً بيشتر به آن خواهد رسيد. شما الان بيشترين اهتمام را داشته باشيد براي اينكه تا آخر ماه رمضان بيشترين بهره را ببريد، ؛ عارفانه بيشترين حسرت ها را بخوريد.

ولي ديگر آن حسرت ها جانسوز و جگرسوز نخواهد بود، بلكه آن حسرت ها خيلي لطيف و زيبا خواهد بود. يكي از راه ها بسيار مهم براي اينكه از رمضان و فرصت هاي قشنگ آن بيشتر استفاده را بكنيم اين است كه:

غرض هايي كه خدا از صيام دارد، از روزه دارد، اين غرض ها را در آن غور كنيم و غواصي كنيم.

دل بدهيم. نه اينكه خودمان را در اختيار اين عمل زيبا و شريف و نيك مثل روزه قرار بدهيم و بگوييم خوب حالا ما را ببرد ديگه، كه حالا يك كاري با ما بكند، آن كاري كه با ما خواهد كرد اثر حداقلي روزه است.

اثر حداكثري روزه اين است كه به روزه بگوييم كه تو مي خواهي با ما چكار كني؟ تا تو را كمك كنيم اين را مي گويند، آگاهانه و عارفانه با احكام ديني برخورد كردن.

اين برخورد را شما با نماز هم مي توانيد داشته باشيد. به نماز بگوييد كه تو با من چكار مي خواهي بكني؟ اين شبيه همان همكاري بيمار و پزشك است كه مي گويند خيلي وقتها پيش شرط مهم در درمان است.

كمك هاي روحي ما به روزه براي تأثير گذاري بيشتر

براي اينكه از روزه رمضان كه بزرگ ترين و حجيم ترين تكليف اين ماه است، كامل استفاده كنيم بايد برويم از روزه بپرسيم كه تو با ما چي كار داري بعد خود ما كمك كنيم روزه را، در اين كه اين تاثير را بگذارد.

كمك اول ما با معرفت خود ما است.

كمك دوم ما با تصديق ما.

كمك سوم ما با تلقين ما است.

اين ها كمك هاي روحي است. ما بايد در مورد شرح مشاغلي كه دين براي انسان توليد مي كند صحبت كنيم. در ادارات براي هر شغلي شرح شغل(شرح وظايف) مي نويسند و وظايف وجنس كارها را كنار هم توضيح مي دهند و بعد مي آيند براساس آن حجم كار را تعيين مي كنند. دين هم براي آدم يك شرح شغلي ايجاد مي كند كه غفلت نكردن از آن شغلي كه دين براي انسان ايجاد مي كند بسيار مهم است. يكي از شغل هايي كه دين براي انسان ايجاد مي كند اين است كه ما از فكرمان در تلقين استفاده بكنيم. بايد از اراده بي عمل استفاده بكنيم همانند فوتبال كه مي گويند فوتباليست بايد بدون توپ بدود چرا كه دويدن بدون توپ در زمين به قصد فريب حريف و فضاسازي انجام مي شود. اراده بدون عمل يعني چه؟ كاري نمي خواهد انجام بدهي. اراده مي كني كه هيچ كاري نكني همين، اراده مي كني.

سجده را همه مي روند آن كسي از سجده بيشتر استفاده مي كند كه مي گويد خدايا مي خواستي با سجده چي كاري با من بكني؟ خوب ذليل بشوم بعد به خودش موقع سجده مي گويد ذليل بشو ديگر! صورتت را به خاك كشيدي؟ خوردي؟ چشيدي؟ مزه داشت؟ چقدر بزرگ بود ببين با تو دارد چي كار مي كند؟. اين ها را مي گويند اراده بدون عمل يعني شما به قلب خودت به انديشه خودت فشار مي آوري تا او را به نقطه اي برساني، بدون اينكه حركت ظاهري انجام دهي. كار تلقين اين است، كار تمركز اين است، كار توجه اين است، در بسياري از اوقات كار ذكرگفتن و فكركردن اين است.

يكي از مشاغلي كه دين براي انسان توليد مي كند مشغول شدن به بهره برداري از قواي باطني بدون تجلي ظاهري درست است.

گاهي از اين حركت ها به عنوان ذكر خفي استفاده مي شود مثلاً فرد برگردد به خودش بگويد: پشيمان شو، پشيمان شو، پشيمان. حالا من پشيمان شدم چي كار بايد بكنم؟ كاري نبايد بكني همين پشيمان شدن امر مي شود. اين يكي از كارهايي است كه دين داران انجام مي دهند و بي دين ها نياز ندارند كه اين كارها را بكنند.

البته بي دينان گاهي اوقات از روي بدبختي اين كارها را انجام مي دهند و به حسرت خوردن مبتلا مي شوند واز اين جور تلقين ها به خود مي گويند ولي هيچ ثمره اي برايشان ندارد و خيلي هم نابود كننده است. از هزار گناه هم بدتر آدم را سياه مي كند.

ولي به صورت ارادي و برنامه اي، شما الان اينجا نشستيد عقلاني در خودتان حس استغفار توليد كنيد. از آنجايي كه هستيد هزار فرسخ جلوتر خواهيد رفت و اين با كسي كه حس استغفار دارد و استغفار مي كند و يك قدم جلو مي رود، فرق مي كند. اين يكي از آن مشاغلي است كه دين براي انسان توليد مي كند.

يكي ديگر از مشاغلي كه دين براي انسان توليد مي كند نيت است، تمنا است، دعا است، درخواست است، بيرون كشيدن حقايقي از عالم هستي، براي خود از عالم نيستي كه هستي توليد مي كنند، كمي شبيه خلقت مي ماند، كسي كه خلق مي كند جنسي را صنع نمي كند و نمي سازد آن كه مي سازد آهن، پلاستيك و...را مي آورد، سرهم مي كند، مونتاژ مي كند و ماشين مي سازد. اما كسي كه خلق مي كند از نيست هست در مي آورد.

انسان با اراده باطني خودش، با تمناي باطني خودش خلق مي كند، چيزي را، لياقتي را كه در خودش نيست در عالم توليد مي كند. همه شما خالق هستيد و نور خلق مي كنيد، خبر داشتيد؟ شما با تمنا نور توليد مي كنيد، چون مي خواهيد، به واسطه خواستن شما، اين نور در عالم خلق مي شود، اين يكي از شرح مشاغلي است كه دينداران دارند.

با اين دو تا عمليات بايد از روزه بهره كشي بكنيم و به آن در اينكه به ما كمك برساند، كمك كنيم فرمود: "استعين بالصبر و الصلاه و فانها لكبيره الا علي الخاشعين ".از صبر و صلاه كمك بگيريد. از اهل بيت پرسيدند نماز را مي فهميم، صبر يعني چه؟ مصداق صبر را بعضي وقت ها اهل بيت، روزه بيان كردند.

كمك بگيريد از نماز و روزه يعني: نماز و روزه خودشان يك كمكي به شما مي كنند شما هم از آن يك كمكي بكشيد، اين بهره اش خيلي بيشتر است.

 

حجت الاسلام عليرضا پناهيان سخنراني در مسجد دانشگاه تهران - رمضان 1426

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی

نام شما : ایمیل دوست شما :