انسان امروزی امتحان وازمون را در همه ی امور حتی در کارهای روزمره خود گنجانده است او امتحان را برای هر کاری یک امر اجتناب ناپذیر دانسته آن راشرط مقبولیت می داند.در انتخاب دوست هم باید ازمایش وامتحانی درکارباشد ولو اینکه شخص مورد نظر مؤمن بوده وبا او اشنایی چندساله داشته باشیم. امام صادق علیه السلام در روایاتی نورانی معیارهای مهم واساسی امتحان دوست رابیان فرموده اند.حضرت در جایی میفرمایند:"اگردوستت سه بار ازدستت عصبانی شد وبرایت تندی وپرخاشگری نکرد وبه توچیزبدی نگفت اورا دوست ورفیق بگیر".
و نیز امام صادق علیه السلام فرمودند:
«دوستی حدودی دارد و کسی را که دارای آن حدود نباشد دوست کامل ندانید

کسی که ظاهر و باطنش با تو یکی باشد .
کسی که نیکی تورا نیکی خود و بدی تورا بدی خویش بداند.
کسی که هرچه از دستش برمی¬آید مضایقه نکند.»
اما باقر علیه السلام فرمودند:
«با چهار کس دوستی و برادری نکن: بی خرد و بخیل و ترسو و دروغگو.
اما بخیل، از تو می گیرد و به تو نمی دهد .
اما ترسو، در زمان احتیاجت از تو و پدر و مادر خود می گریزد.
اما دروغگو، اگر راست هم بگوید کسی باورش نمی شود.
و اما بی خرد، می خواهد که به تو سود برساند ولی ضرر می رساند.»
منبع :
جوانی فصل شکفتن، علی احمد پناهی، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(قدس سره)

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی