هدفدار بودن
بسیاری از ارتباطات دختران و پسران نوجوان و جوان، هدف جدّی و ارزشمند ندارد و صرفاً لذت‌جویی لحظه‌ای است. این لذت‌جویی‌ها اگر در چارچوب دستورات دینی، یعنی پس از جاری شدن صیغۀ عقد نباشد، جایز نیست. از این رو این ارتباطات- که صرفاً جنبۀ تفریحی دارند و منفعتی مشروع از آنها به هیچ کدام از دختر و پسر نمی‌رسد- مذموم و حرام است. بنابراین برای جلوگیری از هدر رفتن سن نوجوانی و جوانی و سنین نشاط و بالندگی، لازم است در ارتباطات اهدافی دنبال شود و از این فرصت برای بهره‌برداری علمی، اخلاقی، آموزشی و هنری استفاده گردد.
گرچه دربارۀ علم‌آموزی، کسب هنر، فضایل، اخلاق و مسائل دیگر بعضاً اجازه داده شده است با جنس مخالف ارتباطاتی ایجاد شود، ولی باید توجه داشت از آسیب‌های آن باید در امان بود و به نکاتی در این باره توجه داشت.
الف) تا مجبور نشده‌اید در کلاس‌های آموزشی مختلط شرکت نکنید.
ب) در صورت نیاز به کلاس‌های آموزشی مختلط، نباید از محدودۀ پیام آموزشی تجاوز کنید و فقط به مبادله همین نوع پیام- به صورت مستقیم و غیرمستقیم- اکتفا نمایید؛ و به محض احساس دریافت پیام غیرآموزشی، به سرعت رابطه را در همان لحظه قطع کنید.
ج) در فضای آموزشی مختلط، مراقب نگاه خود باشید و به پیام‌های شفاهی و کتبی افراد مزاحم توجه نکنید.
د) در جمع دوستانی که به این نوع روابط دل خوش کرده‌اند، شرکت نکنید و از آنها کناره‌گیری کنید.
هـ) توجه داشته باشید هیچ انسان مبتلا به رفتارهای انحرافی، با قصد و غرض قبلی به این وادی وارد نشده است، بلکه دست‌های ناپیدا او را به این گرداب مبتلا ساخته‌اند. شما نیز از نیرنگ این دست‌ها در امان نیستید؛ پس باید زمینۀ نفوذ دست‌های پنهان و وسوسه‌های شیطانی را سد کرد. یکی از این راه‌ها، عدم دوستی با جنس مخالف است. هرگز با آنها دوست نشویم حتی اگر با آنها در ارتباط آموزشی و نظیر آن قرار داریم.
طبق آموزه‌های اسلامی، اگر دختر و پسر برای ازدواج تصمیم جدی گرفته‌اند، می‌توانند قبل از عقد نسبت به وضعیت ظاهری یکدیگر آگاهی یابند و حتی طی چند جلسه گفت‌وگو، از خصوصیات اخلاقی و انتظارات یکدیگر، شناخت پیدا کنند.
همان گونه که شناخت دو طرف از یکدیگر لازم است، رعایت راه و رسم رسیدن به این شناخت نیز ضرورت دارد و زیر پا گذاشتن آنها، پیامدهای تلخی دارد.
به منظور رعایت اصول ارتباط و به دست آوردن اطلاعات قابل توجه باید به نکات زیر توجه کرد.
الف) در این ارتباطف جز پیام شناختی، پیام دیگری مبادله نشود. از این رو «خوش و بش کردن» و «گل گفتن و گل شنیدن» به این ارتباط ضرر می‌رساند و آن را از هدف خود دور می‌کند.
ب) موضوع جلسه پیوسته مشخص باشد و مباحثی که باید در آن دیدار مطرح شود، به صورت معین، مشخص گردد و از سخنان بی‌ثمر و کلی جداً اجتناب شود.
ج) مدت زمان جلسه ارتباط دیداری، نباید طولانی باشد.
د) این ارتباط با اطلاع خانواده انجام شود تا از مشکلات احتمالی آن پرهیز شود.
هـ) در مکان و زمانی که شبهه‌ناک و باعث بدگمانی است، نباشد؛ حتی‌الامکان در محیط منزل باشد.
و) این ارتباطات به دو سه جلسه، ختم شود.
ز) این جلسات در محیطی برگزار شود که امکان رفت و آمد دیگران به آنجا وجود داشته باشد.
منبع :
جوانی فصل شکفتن، علی احمد پناهی، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(قدس سره)
