یکی از واقعیت های سختی ها، " برگشت ناپذیری " آنهاست. سختی ها براساس تقدیر الهی، شکل می گیرند وتقدیر الهی بر اساس حکمت و مصلحت انسانها رقم می خورد. از این رو، وقتی پدیده ی ناخوشایندی فرا رسد، تا مأموریت خود را انجام ندهد و به اهداف خود دست نیابد باز نخواهد گشت.
با این حال، سختی گریزی، آدمی را به تلاتش برای برگرداندن حادثه ی ناخوشایند و بازگشت به دوران خوشایند پیشین وا می دارد.
از این رو، هنگام مواجهه با یک پدیده ی ناخوشایند، بیشتر به حذف حادثه می اندیشیم تا مدیریت آن. این در حالی است که درافتادن با سختی ها و ستیز با بلاها ، نه تنها آنها را برنمی گرداند، بلکه بر رنج وعذاب انسان می افزاید، پس بهتر است سختی ها را به عنوان یک واقعیت، پذیرفت و موقعیت ناخوشایند را مهار کرد و مدیریت نمود.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی