به دخت

 




ارتباط از راه های دیگر

الف)رفت و آمد
رفت وآمد انسانها با یکدیگر سبب ایجاد محبت و یک دلی و رفع کدورت می شود. بدین سبب رفت وآمد خویشان،پسندیده و مورد سفارش اسلام است. روایاتی که در باب صله رحم و ثواب آن وارد شده است،مؤمنان را به این مسئله تشویق می کند.ولی از آنجا که ارتباط رفت وآمدی پیام محبت، علاقه ودوستی دارد و سبب نزدیک شدن قلب ها به یکدیگر است این مسئله در میان زن و مرد نامحرم مجاز نخواهد بود؛زیرا این رفت وآمد مقدمه ارتباط دوستانه می شود و اسلام این نوع ارتباط را میان نامحرمان صحیح نمی داند.قرآن شریف این گونه رفت و آمد ها را مراوده نامیده و از آن مذمت کرده است.

ب)طرز راه رفتن
طرز راه رفتن انسان ها در میان مردم ایجاد ارتباط می کند و به مخاطب پیام می دهد. به همین سبب راه رفتن های مختلف پیام های متفاوتی دارد. قرآن شریف انسان ها را از برخی راه رفتن ها نهی کرده و فرموده است:«در روی زمین با تکبر و نشاط و ناز راه مرو؛چه نتوانی زمین را بشکافی و نه آنکه به کوه بلند خواهی رسید».نوع دیگری از راه رفتن آن است که خداوند متعال بندگان خوب خود را به آن توصیف کرده است:«و بندگان خدای رحمان کسانی اند که روی زمین به نرمی گام برمی دارند».
درباره نوع راه رفتن زنان در جامعه، خداوند متعال در داستان حضرت موسی(ع) راه رفتن دختران شعیب را به زبان مدح نقل کرده وفرموده است:«یکی از آن دو در حالی که به آزرم گام برمی داشت نزد وی آمد».قرآن کریم این گونه راه رفتن را که پیام عفت و نجابت داشته باشد ستوده و در مقابل از راه رفتنی که محرک و مهیج بوده، پیام بی بندوباری داشته باشد،نهی کرده است.بدین سبب زن مجاز نیست در عرصه عمومی به گونه ای راه برود که پیام فحشا و فساد به مخاطب منتقل کند،بلکه باید راه رفتن وی عفیفانه و حامل پیام پاک دامنی باشد.




ارسال نظر
:نام
: اي ميل
: سایت
: نظر شما
: کد امنیتی
 



نام شما : ایمیل دوست شما :