یکی از اصول بنیادین در فرآیند تربیت کودک فضای مهر و محبت و عشق ورزی در خانواده است. این عشق و علاقه که در قرآن با واژه مودت از آن یاد شده، موهبتی الهی به خانواده است که در کنار رحمت تضمین کننده تداوم زندگی است، مودت، محبت عمیق و ریشه داری است که تمام وجود را در برمیگیرد و نشانه های آن در رفتار و گفتار نمایان می گردد. مودت، محبت لبریز شده و ریشه دار است.

محبت در خانواده، تنها عاملی است که مانع رکودف سردی و انجماد زندگی می شود و همواره زندگی را سرزنده و شاداب نگه می دارد.

خانواده خوب و رشد یافته خانواده ایست که همه اعضا آن به هم محبت دارند، پدر و مادر به فرزند، فرزند به پدر و مادر، پدر و مادر به یکدیگر، فرزندان به یکدیگر.

اگر شما به فرزند گرسنه اتان غذای خوب ندهید او خودش در پی غذا خواهد رفت. در این صورت دیگر معلوم نیست چه غذایی را انتخاب کند و ممکن است غذایی را که انتخاب کرده به ضرر او باشد.

هرگاه نیاز فطری به محبت به درستی پاسخ داده نشود، انسان به انحراف کشیده خواهد شد، زیرا انسان به صورت فطری دوست دارد هم محبت کند و هم محبت ببیند.

بیش تر افرادی که دچار محبت های خیابانی می شوند کسانی هستند که در محیط خانه به احساس محبت حقیقی آن ها پاسخ داده نشده است.

وجود فضای عاطفی در خانواده که شامل محبت والدین به یکدیگر و همچنین محبت آنان به فرزند می شود، قطعا مانع بسیاری از مشکلات خواهد بود.

در مبحث بعدی إن شاءالله به توضیح دقیق آثار محبت خواهیم پرداخت.

1394/10/23

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی