مراسم سنتی پنجاه بدر چیزی شبیه همان سیزده بدر است

که البته به آن اندازه شناخته شده نیست اما در میان مردم شهر قزوین هنوز هم پابرجاست. قزوینی ها در این روز که به عبارتی پنجاهمین روز از سال جدید است از خانه بیرون می زنند و به دامان طبیعت می­روند تا از خداوند به خاطر نعمت هایش تشکر کنند آنها در نوزدهمین روز از ماه اردیبهشت هر سال ابتدا به مصلای شهر می روند و دعا می کنند بعد از آن به دل کوه و دشت می زنند و چند ساعتی را با اطرافیان خود می گذرانند بنابراین پنجاه بدر یک رسم دینی- آئینی است که هم با باورهای مذهبی مردم سروکار دارد وهم با اعتقادات آئینی و سنتی شان.

اگر تا آن روز از سال باران خوبی آمده باشد مردم در مصلی نماز شکر هم بجا می­آورند واز خداوند به خاطر نزول باران رحمت سپاسگزاری می کنند اما اگر سال کم بارانی باشد نماز استسقاء به جای می­آورند و طلب باران رحمت می کنند. این مراسم در بهترین روز فصل بهار از لحاظ آب و هوایی برگزار می شود و در واقع پیوندی دوباره با طبیعت است اما بیش از هر چیز به نظر می­رسد ریشه ای تاریخی داشته باشد که عمر آن به دوران پیش از اسلام هم می­رسد.

بیشتر قزوینی های اصیل در این مراسم غذای ساده و محلی به نام دُیماج درست می کنند که مواد اصلی آن ترکیبی از نان محلی خشک شده، سبزی، گردو، پیازداغ است. علاوه بر این قزوینی ها خوردن هندوانه، آجیل مشکل گشا و میوه را هم در این روز ضروری می­دانند و بسیاری از کسانی که به پنجاه بدر می­روند آش رشته را هم در برنامه عصرانه خود جای می­دهند.

1393/2/14

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی