به دخت

 




گوش دادن

در تعاملات میان فردی، گوش دادن اهمیت زیادی دارد. ما برای پاسخ‌دهی مناسب به دیگران، باید به پیام‌های آنان توجه کنیم و پاسخ‌های بعدی‌شان را نیز به این پیام‌ها مرتبط سازیم. وقتی کسی به صحبت کردن و درک شدن از سوی ما نیاز دارد، با او همراه شده و به سخنانش گوش می‌دهیم. در این گونه مواقع نسبت به شنیدن و درک افکار، اعتقادات و احساسات طرف مقابل ابراز تمایل می‌کنیم. گوش دادن همدلانه،

اثر بیرونی دارد و به نفع گوینده است و بیشتر میان دوستان صمیمی، زن و شوهرها و مشاوران و مراجعان پدید می‌آید. بنابراین گوش دادن در صورتی که از روی همدلی باشد، از مهارت‌های مؤثر در حاکمیت حسن خلق بر روابط همسران است و آنان باید از این مهارت برخوردار باشند.
ما می‌توانیم بدون ابراز هرگونه نشانه‌ای دالّ بر گوش دادن، به حرف‌های همسر خود گوش دهیم؛ امّا بهتر است این موضوع را به او نشان دهیم. برخی علایم غیرکلامی که نشان‌دهندۀ توجه ما به سخنان همسر است، عبارت است از:
1.لبخندهای مناسب که نشانۀ تمایل ما به ادامه گفت‌وگو یا لذت بردن از سخنان طرف مقابل است؛
2.تماس چشمی مستقیم که نشانه گوش دادن به گفته‌های طرف مقابل است؛
3.منعکس کردن ابرازهای چهره‌ای سخن‌گو به منظور بازگردانی پیام‌های هیجانی او و همدلی با وی؛
4.اتخاذ وضعیت بدنی که نشانگر توجه ما است (مثلاً خم شدن به جلو یا تکیه دادن به دو طرف صندلی).
هنگام گوش دادن به سخن همسر، باید با تمام وجود به او توجه کنیم و ضمناً از استفاده نامطلوب از گوش دادن همچون مچ‌گیری، خرده‌گیری و ... نیز بپرهیزیم.



نظرات ارسال شده
رضا
شنبه 18 شهریور 1391


كو گوش شنوا؟


0
0

ارسال نظر
:نام
: اي ميل
: سایت
: نظر شما
: کد امنیتی
 



نام شما : ایمیل دوست شما :