شاید بعضی این حقیقت را تجربه کرده اند که در دوران نامزدی محبّت بسیار اوج می گیرد ولی پس از ازدواج این محبّت رو به افول می نهد یا کمتر می شود.

یکی از اسرار این حقیقت این می تونه باشه که در دوران نامزدی و عقد،زن و شوهر احترام زائد الوصف و فوق العاده ای برای یک دیگر قائلند و در روابطشان حیای خاصی دیده می شود،ولی هنگامی که ازدواج صورت می گیرد رابطه ها دگرگون می شود و به اصطلاح،خودمانی تر می گردد و بسیاری از پرده های حیا و آزرم کنار می رود و دیگر مقیّد به سخنان به جا و مناسب و پوشیدن لباس مناسب نیستند.

برخی از افراد تصور می کنند که رعایت حریم و حفظ حیا با عشق و محبّت در تعارض است در حالی که برعکس، هر چه دوطرف حریم شخصیّت یکدیگر را حفظ کنند، عشق و محبّتشان به یک دیگر بیشتر و بیشتر خواهد شد.

درست است که در روایت آمده است بهترین زنان شما زنی است که به هنگام خلوت با همسرش لباس حیا را از تن در آورد، ولی این مساله به دیگر شئون زندگی تسرّی نمی یابد.

لذا امام باقر (ع) در روایت دیگری ادامه می دهند که هرگاه بعد از این خلوت لباس پوشیده،جامه ی حیا را نیز بر تن کند.

در همان خلوت زناشویی نیز آدابی برخاسته از حیا از طرف معصومین ذکر شده است .

اگر زن و شوهر در هنگام ناراحتی به گونه ای ناراحتی خویش را بروز دهند که باعث بی احترامی به شخصیّت مقابل نشود و یا در نشست و برخاست های عادی حرمت یک دیگر را حفظ نمایند و به راحتی پای خود را در برابر دیگری دراز نکنند و ... که همه اینها باعث عشق علاقه تمام نشدنی خواهدشد.

و همچنین آثار بسیار ژرفناکی در روح و روان هر دو طرف بر جای خواهد گذاشت و دیگر مساله ای به نام ناخرسندی و نارضایتی طرفین پیش نخواهد آمد.

در زندگی بزرگان دین ما رعایت حریم یکدیگر به وضوح جلوه گر است.به شکلی که حضرت زهرا(س) از شوهر خویش که همدم و نان آور خانه است حیا می کند چیزی را طلب کند که قادر به تأمین آن نیست.

1392/10/8

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی