والدين، به عللي بين فرزندان تبعيض قائل مي شوند که عبارتند از :

سن کودکان: به طور معمول، فرزند کوچک تر، بيشتر مورد توجه است.

جنس کودکان : به دختران بيشتر از پسران توجه مي شود.

فرزند اول :فرزند اول، بيشتر مورد توجه است.

رفتار فرزندان :پدر و مادر، فرزندان آرام تر را بيشتر دوست دارند و توجهشان به آنان، ازون تر است.

وضعيت والدين در کودکي : اگر مادر در کودکي مورد توجه نبوده است، اکنون به دختر خود بيشتر توجه مي کند يا اگر فرزند بزرگ خانواده بوده و بين او و فرزند کوچک تبعيض قائل مي شده اند، اکنون از فرزند بزرگ، جانبداري مي کند. اگر پدر در کودکي مورد توجه نبوده، اکنون به پسر خود توجه بيشتري دارد.

علل خاص و مقطعي : گاهي يکي از فرزندان توفيقي يافته و در مسأله اي کامياب شده است که همين مطلب، سبب توجه افزون تر به او مي شود.

گاهي والدين به پيروي از روايت امام علي (ع) که فرمود : «اُزجُرِ المُسييَ بِثَوابِ المُحسِنِ ؛ بدکار را با خوبي کردن به نيکوکار، تنبيه کن» ،در حضور فرزند بدکار خود، از فرزند خوب، تعريف و تمجيد مي کنند يا برايش هداياييي مي خرند. اين شيوه خوب است؛ اما زماني بايد از آن استفاده کرد که شيوه هاي ديگر (تشويق، تحريک عواطف، اظهار محبت و ...) را به کار گرفته باشيد.

توجه داشته باشيد که مقصود از رفتار عادلانه با فرزندان ،رفتار در ظاهر است؛ وگرنه دوست داشتن قلبي، مصداق تبعيض نيست.

مطالب مرتبط:

آگاهی از علم روانشناسی والدین

حقوق کودکان بروالدین

چگونه ارزش های درست رابه تدریج می توان تفهیم کرد؟

1392/9/23

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی