یکی از عوامل خوش‌گمانی، هم‌نشینی با خوبان است. هم‌نشینی از دو جهت تأثیرگذار است: یکی از آن جهت که انسان با هر کس نشست و برخاست کند، منش او را به خود می‌گیرد. همان گونه که حضرت علی (علیه السّلام) فرمود:
«مجالسۀ الاشرار تورث سوء الظّنّ بالاخیار و مجالسۀ الاخیار تلحق الاشرار بالاخیار؛ هم‌نشینی با بدان باعث

بدگمانی به خوبان می‌شود و هم‌نشینی با خوبان، بدان را خوب می‌گرداند.»
بنابراین طبق این قاعده چنانچه فردی را خوبان بنشیند افکار نیکو به ذهنش راه می‌یابد. جهت دوم آن است که هم‌نشینی با خوبان، باعث حسن ظنّ دیگران، و هم‌نشینی با بدان، باعث سوءظنّ به دیگران می‌شود. به همین دلیل سفارش شده است زمینه‌های مثبتی برای قضاوت دیگران ایجاد کنید و از فضاسازی منفی و ایجاد زمینه‌های اتّهام بپرهیزید. حضرت علی (علیه السّلام) فرمود:
«مَنْ وَضَعَ نَفسَهُ مواضعَ التّهمۀ فلا یلومَنَّ مَنْ اَساءَ الظّنّ به؛ کسی که خود را در موضع تهمت قرار دهد، نباید کسی را که به او گمان بد برده است، نکوهش کند.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی