انتقادپذيري، سخت، و در دوران بلوغ به جهت التهاب‌هاي اين دوران و زود رنجي نوجوان، سخت‌تر است؛ به همين جهت با كوچك‌ترين انتقاد شما، در چشمانش اشك جمع مي‌شود و بغض گلويش را مي‌فشرد؛ پس بكوشيد به‌جاي انتقاد، بيشتر از تربيت خاموش، يعني سكوت و نگاه استفاده كنيد.

سكوت شما در برابر بدرفتاري او كه نشان‌دهنده كرامت شما است، سبب سازندگي نوجوانتان خواهد شد.

در صورت امكان، از شيوه «به در بگو، ديوار بشنود»، استفاده كنيد تا از مقاومت رواني او كاسته شود.

اگر گاهي مجبور مي‌شويد به‌طور مستقيم اشكالات او را بگوييد نكات ذيل را رعايت كنيد:

1- به كمترين مقدار بسنده كنيد؛ چرا كه امام علي ع فرمود:

اَلاِفراطُ فِي المَلامَةِ يَشُبُّ نارَ الِّلجاجَة. 

2- زياده‌روي در سرزنش، آتش لجاجت را شعله‌ور مي‌سازد.

3- پيش از انتقاد، از او اجازه بگيريد. در صورتي كه اجازه دهد. مقاومت رواني‌اش از بين خواهد رفت و سخن شما را مي‌پذيرد و اگر اجازه ندهد خود دربارة رفتارهايش تفكر مي‌كند و متوجه اشتباهش خواهد شد.

4- ابتدا نقاط مثبت او را بگوييد.

6- از «رفتار» فرزندتان انتقاد كنيد و «خودش» را به باد انتقاد نگيريد.

مطالب مرتبط:

دنیای دختران

آموزش زندگی

جنبه عاطفی

1392/9/9

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی