درمان علمی غیبت به صورت اجمالی آن است که انسان فواید و زیان‌های غیبت را با هم مقایسه کند، در این مقایسه معلوم می‌شود که فایدۀ غیبت یک فایدۀ خیالی است و در حقیقت هیچ فایده‌ای ندارد؛ زیرا انسان چند دقیقه بذله‌گویی کرده و با بیهوده‌گویی، مجلس‌آرایی می‌کند و از این راه چیزی جز ارضای آنی نفس، عاید او نمی‌شود؛
ولی زیان‌هایی که در دنیا و آخرت به بار می‌آورد، از حد محاسبه بیرون است؛ زیرا در دنیا انسان را در نظر دیگران بی‌اعتبار می‌کند و ممکن است خداوند متعال نیز او را رسوا کند.

علاوه بر این ممکن است انسان در دنیا به واسطۀ غیبت گرفتار بدعاقبتی شود؛ چون غیبت به مثابه کاشتن بذر دشمنی با غیبت‌شونده در قلب انسان می‌باشد.
هنگام مرگ که حقایق آشکار می‌گردد، اگر معلوم شود شخص غیبت‌شونده مورد مرحمت حق تعالی قرار گرفته است، غیبت‌کننده بغض خدای تعالی را در دل می‌گیرد و با کفر از دنیا خارج می‌شود. اگر هیچ یک از این زیان‌ها نباشد، همین بس که غیبت‌کننده در معرض خشم خدای تعالی است و به وسیلۀ این عمل حسنات خود را ضایع می‌کند و در نتیجه مستحق آتش و عذاب الهی می‌شود.
اثر دیگر غیبت آن است که غیبت‌شونده نیز باخبر می‌شود و به غیبتی تلافی کند یا آسیبی به غیبت‌کننده برساند و بدین سان بذر عداوتی کاشته شده و این تأثیر و تأثّرات ادامه یابد. عارضۀ مهم دیگر این است که با غیبت کردن، کارهای نیک انسان به پروندۀ غیبت‌شونده منتقل می‌شود و گناهان او بر عهدۀ غیبت‌کننده نهاده می‌شود؛ بنابراین، اگر انسان با کسی دشمن است، مقتضای دشمنی آن است که از او غیبت نکند.
در حکایت است که مردی به دیگری گفت: شنیده‌ام از من غیبت می‌کنی. او در جوابش گفت: آن قدر برای من عزیز نیستی که خوبی‌های خود را در اختیارت بگذارم تا هرگونه خواهی دربارۀ آنها حکم کنی و گناهانت را به گردن بگیرم.
منبع: علم اخلاق، جلد2 ، انتشارات مرکز نشر هاجر.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی