مقوله تربيت از ابتدايي‌ترين و اساسي‌ترين نيازهاي زندگي بشري است. انسان مسلمان براي پيمودن راه سعادت و بندگي احتياج به الگوهاي مطمئن عملي دارد تا با ديدگاه‌ها و سيره عملي آنان هم راه صحيح بندگي و سعادت را بپيمايد و هم در اين وادي سريع‌تر گام نهد و سريع‌تر به مقصد نايل آيد؛ از اين رو معصومين كه از گوهر عصمت و مصونيت از خطا و اشتباه برخوردارند بهترين و مطمئن‌ترين الگوهاي تربيتي بوده و ارائه ديدگاه‌ها و كشف و عرضه سيره تربيتي آنان يك ضرورت انكارناپذير براي پويندگان عرصه تعليم و تربيت اسلامي است.

تربيت از حياتي‌ترين ابعاد زندگي انسان است و در پرتو آن انسان به سعادت مطلوب آن نايل مي‌آيد. بزرگ مربي اسلام علي (ع) در سخناني درباره خود بارها و بارها از اين امر مهم پرده برداشته و آثار و نتايج مثبت فرزند و پيامدهاي منفي بي‌توجهي به آن را بيان داشته‌اند.
امام علي (ع) فرزند را عطيه‌اي الهي برشمرده‌اند كه در پرتو توجه و تربيت والدين به رشد كافي رسيده و در پي نيكوكاري و احسان به والدين برمي‌آيد.
آن حضرت در سخني كوتاه و در عين حال عميق و ظريف تربيت و ادب‌آموزي را ميراثي بي‌مانند تلقي نموده‌اند. از ديدگاه امام علي ميراثي به مانند ادب و تربيت وجود ندارد و هرگز املاك و دارايي‌هاي باقي‌مانده مادي، قابل مقايسه با ميراث گرانبهاي ادب و تربيت صحيح براي فرزندان نيست و از اين رو است كه در سخني ديگر، آن حضرت فرمود گران‌بهاترين چيزي كه پدران براي فرزندانشان به ارث مي‌گذارند ادب است.

علي (ع) ثمره و محصول تربيت صحيح را پرورش فرزند صالح و پيامد بي‌توجهي به امر خطير تربيت را «رشد يافتن فرزند ناصالح» برشمرده است. و براي هر يك از اين دو آثار و نتايج مثبت و منفي بيان نموده‌اند. از ديدگاه آن حضرت فرزند صالح مايه انس و آرامش والدين است لذا مي‌فرمايد:

انس و آرامش در سه چيز است: همسري كه با شوهرش توافق داشته باشد، فرزندي كه صالح باشد و برادري كه موافق و هم‌رأي انسان باشد. امام علي در سخن ديگري فرزند صالح را نيكوترين يادگار و بلكه مساوي با همه يادگارهاي باقي‌مانده از والدين معرفي مي‌نمايد.

از سوي ديگر آن حضرت آثار سوء و پيامدهاي منفي پرورش فرزند ناصالح را مورد توجه قرار داده و همه رهروان صديق خود را از بي‌توجهي به تربيت صحيح فرزندان برحذر داشته است و در كلامي ديگر از فرزند ناصالح به آلوده‌كننده پيشينيان خود و فاسدكننده اولاد و بازماندگان ياد مي‌كنند. هم‌چنين در سخني ديگر او را مايه محنت و شومي دانسته و در بياني بليغ فرزند ناخلف را شديدترين مصيبت‌ها معرفي نموده‌اند. فرزند ناصالح نه تنها خويشتن خود را گم نموده و گوهر بندگي و انسانيت خويش را از دست مي‌دهد، كه گاهي ممكن است پدر صالح و شايسته را به انساني ناصالح مبدل گرداند.

1392/6/16

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی