به دخت

 




ایمان کودکان پیش‌دبستانی

 بر پایۀ نظریۀ روان‌شناسی «ژان پیاژه»، کودکان در سنین دو تا شش سالگی، از جنبۀ شناخت در دورۀ «پیش‌عملیاتی» قرار دارند. از ویژگی‌های فکری این دوره می‌توان به خودمحور بودن کودکان و تمرکزگرایی آنان اشاره کرد. خودمحوری یعنی کودک تنها از دریچۀ چشم خویش و بر پایۀ میزان توانایی‌هایش به پدیده‌های جهان می‌نگرد و نمی‌تواند به دیدگاه‌های دیگران توجه کند.

 

تمرکزگرایی نیز به این معنا است که کودک تنها می‌تواند به یک جنبه از پدیده‌ها توجه کند- که ممکن است جنبۀ مهمی نباشد- و سپس با این شناخت، آن را به دیگر موارد تعمیم دهد. پس کودک در این سنین به بخش محدودی از یک مسأله توجه می‌کند. این کودک دربارۀ مجردات نیز این گونه می‌اندیشد.

برای مثال،

خدا را موجودی مادی و حتی به صورت یک انسان می‌پندارد. بنابراین، برای خدا دست، پا، سر و صورت قائل است. همچنین او را صاحب‌خانه‌ای می‌داند که همان بهشت است و از آنجا به کارهای ما نگاه می‌کند و مراقب ماست؛ یا از بهشت به زمین می‌آید تا کارهای ما را درست کند.

 بهشت را نیز باغ یا پارکی بزرگ می‌داند که از انواع وسایل بازی و خوراکی لبریز است و می‌توان در آنجا بازی کرد و خوشحال شد. دربارۀ جهنم نیز به همین ترتیب می‌پندارد که جایی با آتشی زیاد است.

شیطان نیز آدمی زشت با شاخی روی سرش است. البته باید یادآوری کرد که کودک این مطالب را بر پایۀ گفته‌ها و شنیده‌هایش تصور می‌کند. یعنی در همین دوره نیز اگر آگاهی‌های کودک بازسازی شود و به فراخور فهم او اطلاعاتی درست ارائه شود، تا اندازه‌ای در شکل‌گیری پایه‌های آغازین یادگیری تأثیرگذار خواهد بود.

روان‌شناس دیگری به نام «گلدمن»، این دوره را تفکر «مذهبی- شهودی» می‌نامد؛ دوره‌ای که شناخت و تفکر در قالب تجارب و محسوسات حبس شده است و محدودیت دارد.

کودک تا زمان رسیدن به مدرسه، تغییرهای گسترده و شگفت‌انگیزی را تجربه می‌کند. دربارۀ او و در این زمان، تنها نکتۀ مهم این است که باید بذر ایمان را در این سال‌های آغازین زندگی در مزرعۀ وجودش کاشت.

 

1392/5/5

 



نظرات ارسال شده
koka
شنبه 5 مرداد 1392


خوب بود


0
0

ارسال نظر
:نام
: اي ميل
: سایت
: نظر شما
: کد امنیتی
 


کلمات کلیدی ایمان کودک-پیش دبستانی ,


نام شما : ایمیل دوست شما :