مراد از روابط دختر و پسر، رابطه ای است که در آن خود رابطه، هدف است و مقدمه چیز دیگری نیست. این بر خلاف رابطه ای است که در آن خود رابطه هدف نیست، مثل رابطه و معاشرت دختر و پسری که نسبت خویشاوندی و یا رابطه ی علمی، شغلی و اقتصادی دارند. البته این گونه روابط نیز مشروط به رعایت حدود الهی و شرعی است، وگرنه چه بسیار روابطی که به نام رابطه ی فامیلی و قومی یا ارتباط علمی، به گناه و معصیت و عدم رعایت خطوط قرمز دین منجر شده و به بی راهه انجامیده است.

نکته ی دیگر این که در این رابطه، جنسیت طرفین موضوعیت دارد؛ یعنی نگاه آن دو به هم، جنسیتی است و احساسات و عواطف طرفین، رکن اصلی این ارتباط است. این رابطه، نقطه اتصالی بین غریزه جنسی و گرایش های عاطفی طرفین که عدم شناخت و تفکیک این دو، زمینه ی ظهور و بروز بسیاری از مشکلات است، به ویژه اگر این دو از سایه و همراهی عقل بی بهره باشند.

پس منظور از رابطه و دوستی دختر و پسر – که منفی تلقی شده است- رابطه ای صمیمانه ، گرم و اغلب پنهانی است که احساسات و عواطف طرفیندر این ارتباط، دخالت جدی داشته، نگاه آن دو به هم، نگاه جنسیتی آلوده به هوس باشد؛ نه نگاه پاک آسمانی. این ارتباط اغلب از طریق دیدارهای مخفیانه، رد و بدل کردن نامه، تلفن، پیامک و ... ایجاد می گردد و زمینه ی انحرافات و مشکلات عدیده ای را فراهم می کند.

گونه های ارتباط دختر و پسر

در این که ارتباط بین یک دختر و پسر چه صورت هایی می تواند داشته باشد، موارد زیر قابل طرح است:

1. ارتباط مبتنی بر شناخت و احترام متقابل؛
2. ارتباط مبتنی بر شرم افراطی؛
3. ارتباط هیجانی و متحیرانه؛
4. ارتباط مبتنی بر بدبینی افراطی و همراه با پرخاشگری و توهین؛
5. ارتباط سرد و خشک و محدود؛
6. ارتباط غیرعادی، ناپخته و ناشیانه؛
7. ارتباط پنهانی و بدون نظارت آگاهانه.

گفتنی است که در هر یک از موارد یاد شده، شخص باید مهارت ارتباطی مناسب را بر اساس ملاک های عقلانی و دینی کسب کند تا در روبه رو شدن با جنس مخالف به خطا و نهایتاً مشکلات ایجاد شده از این ارتباط آلوده نگردد.

دیدگاه های متفاوت درباره اصل ارتباط دختر و پسر

1-دیدگاه افراطی؛ در این نگرش، هرگونه ارتباطی با جنس مخالف، آزاد و بدون مانع است (رویکرد لیبرالیستی).

«فروید» و پیروان وی مدعی هستند که اخلاق جنسی کهن، بر اساس محدودیت و ممنوعیت است و تمام مشکلات بشر به دلیل ممنوعیت ها، محرومیت ها، ترس ها و وحشت های ناشی از این ممنوعیت هاست که در ضمیر باطن بشر جایگزین شده است.

«برتراند راسل» نیر همین مطلب را اساس قرار می دهد و در کتاب "جهانی که من می شناسم" می گوید : «اگر از انجام عملی (رفتار جنسی) زیانی متوجه دیگران نشود، دلیلی نداریم که ارتکاب آن را محکوم کنیم».

2-دیدگاه تفریطی؛ بر پایه ی این رویکرد هرگونه ارتباط و پیوند با جنس مخالف، مردود و مورد نکوهش می باشد. این دیدگاه، نقطه مقابل دیدگاه افراطی است.

«راسل» در جای دیگر می گوید: «پدران کلیسا از ازدواج به زشت ترین صورت یاد کرده اند. هدف ریاضت این بوده که مردان را متقی سازد؛ بنابراین، می گفتند: ازدواج که عمل پستی شمرده می شد، بایستی منهدم شود».

3-دیدگاه اعتدالی؛ بر اساس این دیدگاه، نه آزادی مطلق و رها پذیرفتنی است و نه محدودیت و منع هرگونه رابطه؛ بلکه ارتباط بین دو جنس مخالف، در یک چارچوب مشخص، تعریف شده است.

ارتباط مجاز، ارتباطی است حداقلی و به دور از هر گونه انگیزه شهوی و عاطفی و رابطه ای است که در آن، نفس رابطه مقصود نباشد و نگاه دو جنس به هم، نگاه انسانی باشد، نه جنسیتی.

دیدگاه اسلام، ناظر به نگرش سوم؛ یعنی دیدگاه اعتدالی است که در آن، رابطه بر اساس نیاز و حقیقتی که خداوند عالم در وجود انسان ها قرار داده، صورت می گیرد و در آن تعالی، رشد و تقوای انسانی مقصود است، نه صرفاً شهوت و لذت جنسی و ارضای خواهش های نفسانی.

92/4/5

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی