در ادامه سه مورد از مهمترین‌ قوانین مدیریت زمان مورد بررسی‌ قرار می‌گیرد:

        قانون پارتو

پارتو اقتصاددان ایتالیایی‌ قرن نوزدهم به این نتیجه رسید که اگر تمام کارها برحسب‌ اهمیت‌شان طبقه‌بندی کنیم‌ ملاحظه خواهد شد که 80 درصد نتایج از 20 درصد کارها عاید می‌شود در حالی که از 80 درصد بقیه کارها، فقط 20 درصد نتیجه به‌ دست می‌آید.

قانون پارتو در بیشتر جنبه‌های زندگی قابل استفاده است‌ و به کارگیری آن باعث ذخیره شدن‌ مقدار زیادی وقت می‌شود. هنگام‌ مواجه شدن با فهرستی از کارها باید دانست که شاید فقط دو یا سه فقره‌ از آنها حیاتی است. برای اثربخشی‌ بیشتر لازم است بر آنها متمرکز شد.  تمرکز فکری روی آنچه برای انسان‌ باارزش‌تر است، آرامش و اطمینان‌ خاطر بیشتری در حین انجام دادن‌ کار به انسان دست می‌دهد حتی‌ به قیمت نادیده گرفتن برخی از کارهای کم ارزش‌تر است.  

 1)  قانون پارکینسون

قانون پارکینسون که براساس‌ مطالعات محققی به همین نام‌ شکل گرفته اشاره دارد به اینکه‌ کارها با توجه به زمانی که ممکن‌ است اشغال کنند گسترش‌ می‌یابند و این گستردگی به میزان‌ و ماهیت ارتباط چندانی ندارد.   طبیعی‌ است که می‌توان کار را در زمان‌ بیشتر شاخ و برگ داد که این به‌ کار اصلی ارتباطی ندارد. به اعتقاد پارکینسون همیشه برای پر کردن‌ وقت، کار وجود دارد.

2)  قانون دقیقه 90

برخی افراد عادت کرده‌اند هنگامی که کاری به آنها ارجاع‌ می‌شود، آن را رها سازند و در دقایق پایانی مهلت انجام دادن کار فشار زیادی بر خود و دیگران وارد می‌کنند. خطری که آنان را در این موارد تهدید می‌کند، احتمال‌ بروز اشتباه است. امکان اشتباه در فضایی که هراس و دل‌نگرانی وجود دارد، بسیار بیشتر می‌شود. هنگامی‌ که کاری تا لحظات پایانی معطل‌ می‌ماند، معمولا در زمان باقیمانده‌ کاری کم‌ارزش عرضه می‌شود و زمانی هم برای اصلاح اشتباهات‌ احتمالی باقی نمی‌ماند.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی