تربيت حسيني
پیامبر اکرم (صل الله وعليه وآله) می‌فرمایند فرزندانتان را با 3 ویژگی تربیت کنید:
دوستی پیامبر، اهل بیت و قرآن. این‌ها به معنی نفی تربیت‌های دیگر نیست بلكه آگاهی‌های دینی در اوج تربیت‌های دیگر قرار دارند. ابتدا دوستی با قرآن را به کودک می‌آموزیم و بعد تعبیر آن را. این دوستی‌ها و انس و محبت با اهل بیت اگر در 7 سال اول ایجاد شود از خیلی بدی‌ها جلوگیری خواهد کرد. اگر کودک با محافل و مجالس انس پیدا کند و محبت اهل بیت در دل کودک ایجاد شود تربیت او سهل‌تر خواهد شد.
حال باید ببینیم چگونه محبت اهل بیت در دل کودک ایجاد می‌شود.
مراقبت قبل و بعد از بارداری.
بیان قصه. قصه از مهربانی‌های اهل بیت. قصه حقیقی و یافتنی، قصه‌ای که وقتی می‌شنوم به خوبی علاقه‌مند شوم.
برپایی مجالس مولودی و روضه. در این گونه محافل مانع بازی کودک نمی‌شویم کافی است که کودک در فضا قرار بگیرد. این مجالس تأثیر خودش را دارد. اما مدت زمانی که کودک را به این مجالس می‌بریم کوتاه باشد خصوصاً در مجالس سوگواری. مجالس سنگین بر روی کودکان 5-4 ساله تأثیر منفی می‌گذارد اگر احساس کردیم مجلس برای کودک سنگین است مجلس را ترک می‌کنیم.
کلاس‌های معرفتی پرجاذبه.
مراقبت در کسب و کار و کسب روزی حلال که بر روی محبت اهل بیت تأثیر می‌گذارد.
معاشرت با افرادی که بسیار به اهل بیت (عليه السلام) ارادت دارند.مانند کسی كه بخواهد کودکش در درس موفق باشد با کسی معاشرت می‌کند که بسیار به درس علاقه داشته و کوشا باشد.
تشویق کردن کودکان به خدمتگزاری در محافل، بسیار مؤثر است. قند پخش کردن، کیسه جابه‌جا کردن، پرچم جایی زدن، جایی درمجلس کاری انجام دادن، این خدمات انس ایجاد می‌کنند.
همچنين بايد درنظرداشت، آثار مثبت این کارها بیان شود. کودکان زبان جایزه را خیلی خوب متوجه می‌شوند. جایزه زمینی و جایزه آسمانی این گونه کارها برای کودک گفته شود.
این‌ها همه مؤثر هستند، مگر تربیت حضرت ابوالفضل (عليه السلام) چگونه بوده که چنین محبتی به امام حسین (عليه السلام) داشتند، به خاطر حالات پدر، مادر و رفتارها. او را طوری تربیت کردند که خدمت و ارادت به امام حسین (عليه السلام) داشته باشد تا جایی که حتی وی را برادر خطاب نکند و ایشان را مولی وآقا صدا کنند.
والدين نه تنها دوست دارند کودک 7 ساله شان، بلکه نوجوان و جوانشان آگاهی داشته باشد. زیر و رو، متحول، اصلاح شود.حال بايدچه كنيم؟ در اینجا باید دقت داشته باشيم کارها و کلید دست شخص دیگری است، من وظیفه خود را به خوبی انجام می‌دهم اما برای آگاه شدن فرزندم به ائمه متوسل می‌شوم و از خداوند بزرگ در مجالس می‌خواهم خدایا من وظیفه خود را انجام دادم در جلسات آموزشی تربیتی شرکت کردم، مطالعه داشته‌ام اما نمی‌دانم در این زمینه موفق خواهم شد یا نه! از مجالس امام حسین (عليه السلام) استفاده‌های بسیار زیادی می‌توانیم داشته باشیم. می‌توانیم خواستار زیر و رو شدن فرزندمان شویم.
از خود حضرت درخواست كنيم،آقا! یا امام حسین(علیه السلام) من تا اینجا تونستم فرزندم رو بیارم خودت فرزندم رو آگاه کن. با یک نظر حل می‌شود. فقط باید امیدوار بود.
كار ديگري كه ميتوانيم انجام دهيم، درافكار خود دقت داشته باشیم، فکر نکنیم که کارهای ما باعث شده اخلاق و رفتار فرزندمان نیکو شود بلکه همیشه در ذهن داشته باشیم که این‌ها همه الطاف خداوند بوده است. اگر در کارها این گونه عمل کنیم همه کارهایمان رنگ خدایی و دعایی می‌گیرد. شما می‌توانید 24 ساعت فرزند خود را رها کرده حتی به او غذا هم ندهید.آيا ميتوانيد چنين عملي را انجام دهيد؟ پس باید در نظر داشته باشیم که به نسبت همین تقید دعای روزانه برای فرزندانمان داشته باشیم.
دعای والدین در حق فرزندانشان بسیار مؤثر است، خصوصاً دعای پدر در حق فرزندش.
پدری فرزند نیکوکار خود را دعا کند. ویا حتی پدری فرزند ناصالح خود را نفرین کند. این‌ها حتماً تأثیر دارد. تا جایی که دعای پدر از دنیا رفته نیز در حق فرزند مستجاب می‌شود. دعای امیرالمؤمنین علی (عليه السلام) در حق فرزند خود قبل از فرزنددار شدن این گونه بوده. ایشان می‌فرمایند به خدا سوگند که من از درگاه او فرزند زیبارو و خوش‌اندام نخواستم بلکه از خداوند فرزندی مطیع و خائف درگاه او خواستم، تاهنگامي كه به وي مينگرم چشم‌ام روشن گردد. حتما این قصه را شنیده‌اید که محمدباقر مجلسی چه طور به این درجه رسید. پدرش تعریف می‌کند نماز شب می‌خواندم، حال خوشی به بنده دست داد احساس کردم اکنون هرچه از خداوند بخواهم به بنده خواهد داد در همین لحظه محمدباقر تکان خورد و گریه کرد. گفتم خدایا این کودک را ناشر احکام قرار بده و توفیقات سرشار به وی عطا فرما.
امام سجاد (عليه السلام) در دعای 25 صحیفه سجادیه در حق فرزند دعا می‌کنند. ما بسیار می‌توانیم به زبان خود برای فرزندانمان دعا کنیم اما عادت کنیم این دعا را نیز در حق فرزندانمان بخوانیم چند دقیقه بیشتر فرصتمان را نخواهد گرفت.
باید توجه داشته باشیم که انسان‌ها در موارد بسیاری امتحان می‌شوند. نگوییم من می‌دانم فرزندم را چگونه تربیت کنم، باید بگوییم خداوندا من نمی‌توانم تو باید یاری‌ام کنی. مگر امام سجاد (عليه السلام) تربیت کودک نمی‌دانستند با این حال از خداوند درخواست می‌کنند که کودکشان را و همچنین اخلاق و دینش را حفظ فرماید.
