به دخت

 




خانواده در جوامع اسلامی

خانواده، کلمه ­ای طیبه است (اشاره به آیه کریمه: ضَرَبَ اللهُ مثلاً کلمۀً طیبۀً کشجرۀٍ طیبۀٍ ... سوره ابراهیم، آیه 24). کلمه طیبه، خاصیتش این است که وقتی یک جایی به­وجود آمد، مرتب از خود برکت و نیکی می­تراود و به پیرامون خود نفوذ می­دهد. کلمه طیبه همان چیزهایی است که خدای متعال آن را با همان اساس صحیح به بشر اهدا کرده. اینها همه کلمه طیبه است؛ چه معنویات و چه مادیات.

 

در محیط اسلامی، زن و شوهر با هم­اند، متعلق به هم­اند، در مقابل هم مسؤول­اند، در مقابل فرزندان مسؤول­اند، در مقابل محیط خانواده مسؤول­اند. از نظر اسلام خانواده این­قدر مهم است.

 

در محیط­ های اسلامی، خانواده آن­چنان مستحکم است که گاهی دو نسل هم می­گذرد و می­بینید پدربزرگ و پدر و نوه در یک خانه دارند با هم زندگی می­کنند. این چقدر ارزش دارد؟ نه اینها از آنها سیر می­شوند، نه آنها با اینها بد می­شوند. همه به کمک هم می­آیند.

در جوامع اسلامی، یعنی جوامع متدین و مذهبی، مشاهده می­کنیم که دو نفر آدم مدت طولانی با هم زندگی می­کنند و اصلاً از هم سیر نمی­شوند، بلکه دلبستگی­شان به هم بیشتر می­شود، انس و محبت و وفایشان به همدیگر بیشتر می­شود، این همان خاصیت تدین و دین­داری و مذهبی بودن و جهات خدایی را رعایت کردن است.  


در اسلام و در فرهنگ اسلامی، خانواده بادوام است. توی خانواده پدربزرگ­ها و مادربزرگ­ها و پدر و مادر هستند، نوه­ها و نتیجه­هایشان را می­بینند ... سنت­ها را به هم منتقل می­کنند. نسل گذشته مواریث خودش را به نسل بعد تحویل می­دهد. بریده و بی­ریشه و تنها و بی­عاطفه بار نمی­آیند.


 




ارسال نظر
:نام
: اي ميل
: سایت
: نظر شما
: کد امنیتی
 



نام شما : ایمیل دوست شما :