جامعۀ بی­خانواده جامعۀ آشفته­ای است، جامعۀ نامطمئنی است. جامعه­ای است که در آن مواریث فرهنگی و فکری و عقاید نسل­ها به یکدیگر آسان منتقل نمی­شود. جامعه­ای که در آن تربیت انسان به راحتی و روانی صورت نمی­گیرد. اگر جامعه­ای خانواده نداشته باشد یاخانواده در آن متزلزل باشد، انسان در بهترین پرورشگاه­های خود پرورش پیدا نخواهد کرد.

خانواده که نبود، نوجوان نیست، کودک نیست، انسان نیست، مرد و زن صالح نیست، اخلاق نیست، انتقال تجربیات مثبت و خوب و باارزش نسل گذشته به نسل بعد نیست.

خانواده که نبود، مرکز تولید ایمان و دین­باوری دیگر نیست.

جوامعی که در آن خانواده سست و بی­بنیاد است یا خانواده اصلاً تشکیل نمی­شود یا کم تشکیل می­شود، یا اگر تشکیل شد متزلزل است و در معرض نابودی و فناست، در این جوامع مشکلات روانی و عصبی بسیار بیشتر از آن جوامعی است که در آنها خانواده­هایی مستقر هستند و زن و مرد به یک نقطه کانونی متصلند.

درخانواده، سه دسته انسان اصلاح می­شوند، یک مردها که پدر این خانواده هستند، یکی زن­ها که مادران این خانواده­اند و دیگر کودکان که نسل بعدی این جامعه هستند.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی