زن در غیر مواردی که از نظر شرع محدودیت دارد (مثلاً زمانی که از ایام عادت ماهیانه است یا در احرام یا در حال روزۀ واجب و نه مستحب)، واجب است نسبت به خواسته مرد، در مسألۀ کام‌گیری تسلیم باشد، حتی مستحب است در این زمینه پیش‌قدم شده آمادگی خود را اعلام نماید.
رسول حق (صل الله علیه و آله) فرمود:
«عَلَیها اَن تَطَیَّبَ بِاَطیَبِ طیبِها، وَ تَلبَسَ اَحسَنَ ثِیابِها، وَ تُزَیِّنَ بِاَحسَنِ زینَتِها، وَ تَعرِضَ نَفسَها عَلَیهِ غُدوَۀً وَ عَشِیَّۀً وَ اَکثَرُ مِن ذلِکَ حُقُوقُها.»

بر زن لازم است از بهترین عطر استفاده کند، زیباترین لباسش را بپوشد، خود را به نیکوترین وجه آرایش دهد، و صبح و شب همچون طاووس خرامان خود را به شوهر عرضه نماید، باز هم حقوق شوهر بیش از این‌ها است!
اگر زن به همین صورت به دستور رسول خدا (صل الله علیه و آله) عمل کند، شوهرش را برای خود حفظ کرده و او را از چشم‌چرانی و هوس نسبت به دیگران، یا رفتن دنبال این و آن حتی به صورت مشروع بازداشته.
عمده‌ای از اختلافات از همین ناحیه مایه می‌گیرد، زن عطر و بهترین لباس و نیکوترین آرایش را به وقت رفتن مهمانی و عروسی برای خود می‌خواهد، و نسبت به شوهر روش و منش او معمولی است، تازه وقتی از مهمانی و عروسی برمی‌گردد، برای شوهر مهلت دیدن او را به آن صورت نمی‌گذارد، بلافاصله لباس زیبا را از تن درآورده لباس خانه می‌پوشد، و زینت و آرایش را جمع کرده به صورت عادی درمی‌آید، کاری که شوهر را دل‌زده، رنجیده و ناراحت می‌کند و باعث سست شدن رابطه و فراهم‌کننده امور دیگر می‌گردد.
در رابطه با میل مرد به زن و تمکین زن نسبت به شوهر رسول خدا دستور عجیبی دارند، این دستور را در پاسخ زنی که از حق شوهر از رسول خدا (صل الله علیه و آله) پرسید فرمودند:
«وَ لا تَمنَعهُ نَفسَها وَ اِن کانَت عَلی ظَهرِ قَتَبٍ.»
او را از کام‌گیری منع نکند هرچند بالای شتر باشد، کنایه از این که این مسأله مهم است و عامل پابرجایی محبّت شوهر و حفظ او از امور خارج از خانه.
و باز آن حضرت (صل الله علیه و آله) فرمودند:
«لا تُطَوِّلنَ صَلوتَکُنَّ لِتَمنَعنَ اَزواجَکُنَّ.»
برای این که شوهر را به وقت نیازش از سر واکنید نماز را که بالاترین عبادت است طولانی نکنید.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی