این دوره، دوره حساسیت‌ها، به خود گرفتن‌ها و زودرنجی‌ها بیش از هر دورۀ دیگری شخصیت نوجوان را تحت تأثیر قرار می‌دهند و این جنبه از شخصیت او نمایان‌تر و مشخص‌تر جلوه می‌کند.

  نوجوانان بسیار زودرنج هستند و علت زودرنجی آنها فعل و انفعالات هورمونی است که روح و روان آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. و این زودرنجی غیرقابل کنترل و دست خود نوجوان نیست و مدارا کردن با نوجوان بهترین راه‌حل برای این رفتارها است. در دوره نوجوانی، نوجوانان توقعات بسیاری از والدین و اطرافیان خود دارند و چون آنها نمی‌توانند نیازمندی‌ها و توقعات وی را برآورده کنند، از والدین می‌رنجند، چنان که گاهی با کوچکترین برخوردی عصبانی می‌شوند و به هنگام عصبانیت و خشم ممکن است به گریه متوسل شوند و یا غمگین و افسرده به تنهایی پناه ببرند. لذا آنچه خطرناک است و جای نگرانی دارد، باقی ماندن این حالت است؛ یعنی باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که حالت زودرنجی پس از مدت زمان کوتاهی در فرد خاموش شود وگرنه ممکن است در درازمدت مشکلات بسیاری را به دنبال داشته باشد که از جمله آنها اعتماد به نفس ضعیف، افسردگی، یأس و ناامیدی و ... می‌باشد. عدم تعادل و بی‌ثباتی عاطفی یکی از بارزترین ویژگی‌های این دوره است. بیشتر وقت‌ها نوجوانان به هنگام بروز خشم نمی‌توانند رفتار و گفتارشان را کنترل کنند، خیلی زود متأثر می‌شوند به خصوص زمانی که احساس می‌کنند کسی به حرفشان گوش نمی‌دهد، به همین خاطر دست به اعمال ناخوشایندی می‌زنند یکی از علت‌های دیگرزودرنجی نوجوانان این است که چون احساس استقلال می‌کنند و می‌خواهند کمتر تحت کنترل والدین باشند و از سوی دیگر دوست دارند در مسایل خانواده و آینده زندگی خود تصمیم بگیرند و نظرشان محترم باشد اگر با موافقت والدین روبه‌رو نشوند سخت از آنها می‌رنجند. این حالت ممکن است در فرد به صورت عادت تبدیل شود به گونه‌ای که از دیگران هم بدون دلیل برنجند، بنابراین شناخت فرآیند این حالت و این که چه عوامل و زمینه‌هایی باعث این حالت شده است بسیار مهم می‌باشد. 

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی