بچه لوس دوست ندارم!
اول ازهمه بایدقوانینی دقیق ومعین داشته باشیم وبچه هارانیزتشویق به این قوانین کنیم.لوس نکردن بچه هاکاری سخت اما مهم در تربیت بچه هاست.
اشتباه نکنید می شود هم با آنهامهربان بود وهم آنهارامتقاعد کرداز قوانین خانواده پیروی کنند.هیچ وقت مهربان بودن رابالوس کردن اشتباه نگیرید.آنهاتنهابایدکمی مسئولیت پذیر بوده وبه قوانین زندگی احترام بگذارند.
بچههای لوس یا بزرگسالان بیمسؤولیت؟
کودک همراه مادرش وارد مطب دکتر شد. در اتاق انتظار دو تا صندلی خالی بود؛ یک صندلی معمولی برای بزرگترها و دیگری چهارپایهای کوچک برای کودکان. کودک به سمت صندلی بزرگ دوید و روی آن نشست. وقتی مادرش به او گفت باید روی صندلی کوچکتر بنشیند، جیغ و فریاد او بلند شد. مادر هم که این واکنش را دید، تسلیم شده و روی صندلی کوچک نشست.
این داستان عجیب نیست. همه ما بارها اینچنین اتفاقاتی را میبینیم. کودکانی که حرفشان همیشه پیش میرود. گاهی دختر خردسالی تمام وسایل کیف مادرش را خالی میکند، گاهی پسربچهای با داد و فریاد عینک پدر را از چشمانش میکشد، گاهی بچهای برای خریدن اسباببازی تمام فروشگاه را به هم میریزد و ... شرایط متغیر است و واکنشها هم به همان نسبت متفاوت.
برخی از ما این گروه کودکان را لوس میدانیم. کودک لوس همیشه یک چیز میگوید و روی حرفش اصرار میکند: «میخوام، نمیخوام» آنها تصور میکنند هرچه آنها میخواهند باید اتفاق بیفتد.
البته کلمه لوس در فرهنگهای مختلف، معانی و برداشتهای متفاوتی هم دارد. در حقیقت بچهای که در یک خانواده لوس شناخته میشود، شاید در خانوادهای دیگر با تربیتی متفاوت اصلاً لوس نباشد.
برخی میگویند بچهای که در یک روز سرد برفی در محیطی گرم نشسته، شیرکاکائوی داغی مینوشد و تلویزیون تماشا میکند، در حالی که پدرش برفهای حیاط را پارو میکند، لوس است. برخی هم قبول ندارند.
اما بچههای لوس هرچه باشند، حس مسؤولیتپذیری نداشته و تصور میکنند نیازی نیست در کارها مشارکت داشته باشند. همچنین والدین این بچهها نیز معمولاً اصراری بر انجام وظایف ندارند. اما هر طور که بچهها را تربیت میکنیم باید به آنها بیاموزیم زندگی همیشه هم طبق میل آنها پیش نمیرود. متخصصان معتقدند زندگی برای این کودکان سخت و دشوار است. در حقیقت آنها در دنیایی ساختگی زندگی میکنند که با واقعیت تفاوتی اساسی دارد.
چرا بچهها لوس میشوند؟
کارشناسان همگی بر این عقیدهاند که پدر و مادر فرزندان خود را دوست دارند و بهترین چیزها را برای آنها میخواهند. اما اگر دقت و توجه کافی نداشته باشند، تلاشهایشان نتیجهای برعکس خواهد داشت.
گاهی پدر و مادر نمیخواهند فرزندشان هیچ گونه استرس و سختی را در زندگی تجربه کند. گاهی نیز شرایط و فشارهای محیط بیرون باعث میشود، پدر و مادر نتوانند به اندازه کافی در خانه قدرتمند باشند. در این دوره که پدر و مادر بیشتر ساعتهای روز را در محل کار هستند، زمانی که خانواده دور هم جمع میشود به حداقل رسیده و جامعه به سمت فرزندسالاری پیش رفته است، پدر و مادر هم ترجیح میدهند راحتتر با بچهها کنار بیایند.
علاوه بر این، بعضی از ما در نقش پدر یا مادر نمیدانیم چگونه باید با بچهها قاطعانه برخورد کنیم، اما فراموش نکنیم که بچهها باید بزرگسالانی مسؤول و اجتماعی باشند و این کار را فقط امروز که آنها کودکند میتوانیم انجام دهیم.
ایستگاه آرامش
چرا کودک شما لوس میشود؟
باید تجربهاش کنی تا بدانی وجود یک فرزند دختر یا پسر چه موهبتی است که خداوند به تو عطا کرده است اما بسیاری از والدین به دلیل نداشتن تجربه تربیت فرزند پس از مدتی بچههایی لوس و غیر قابل تحمل را تحویل جامعه میدهند که هیچ کس تحمل لحظهای همنشینی با این نوع کودکان را ندارد.
فراموش نکنید روش تربیتی ذهن والدین در سالهای نخستین کودک برای همیشه در ذهن وی نقش میبندد و اگر شما در سنین کودکی لغزشی را از هر نظر در تربیت کودکتان مرتکب شوید، جبرانش خیلی مشکل خواهد بود.
یکی از مهمترین علل لوس شدن کودکان پاسخ همیشه مثبت والدین به خواستههای کودک است. این که شما منطقی یا غیرمنطقی به همه نیازهای کودکتان پاسخ آری بدهید، کمترین عارضهاش لوس شدن کودک است. بیشتر اوقات لازم است مقتدرانه جلوی خواسته کودکتان بایستید و به او بفهمانید که صلاح همه امور را شما باید تشخیص دهید و او هم باید به این نکته ایمان و اعتقاد داشته باشد.
محبت بیحد و حصر هم از جمله علل دیگر لوس شدن کودک است. این که شما در هیچ حالتی عصبانی نشوید و همه کارهای کودکتان را تأیید کنید. واژه عصبانیت به آن معنا نیست که شما کودک خود را به دنبال عصبانیت تنبیه کنید ولی آیا همه رفتارهای کودکتان اصولی و صحیح است؟ قطعاً این طور نیست از این رو باید این شما باشید که با واکنشهای منطقی و بجای خود به کودک بفهمانید که رفتار هنجار و ناهنجار در محیط خانه و بیرون از آن به چه مفهوم است.
عدم هماهنگی بین رفتار مادر و پدر نیز از جمله علل لوس شدن کودک است؛ این که کودک بفهمد رفتاری مورد تأیید مادر است اما پدر از آن خوشش نمیآید؛ همین نکته سبب میشود که او در برخورد با این تناقض، رفتاری لوسگونه و مصنوعی پیش گیرد تا به اهداف خود در خانه و بیرون از خانه برسد. از این رو هماهنگی بین والدین در تربیت فرزندان اینجا است که خودنمایی میکند.
همچنین فراموش نکنید که تشویقها و تنبیهها باید بجا و اصولی باشد. در خیلی اوقات کودک میآموزد که یک لبخند پدر یا مادر برایش خیلی بیشتر از هزار جایزه ارزش دارد و از همین رو است که شما میتوانید با تشویقها و تنبیههای منطقی جلوی رفتارهای اشتباه کودکتان را بگیرید و این موضوع قطعاً از لوس شدن وی پیشگیری میکند.