به دخت

 




محبت به كودكان را جدي بگيريد

انسان، تشنه‌ي‌ محبت است و در اين ميان، كودكان، بيشتر از بزرگ‌ترها به محبت‌نياز دارند. كودك‌ همان گونه كه به آب، غذا و هوا احتياج دارد، به محبت و نوازش نيز نيازمند است. با محبت مي‌توان كودك را به درستي و سلامت پروراند و از او انساني شايسته تحويل جامعه داد. البته محبت نيز اندازه دارد و نبايد در اين مورد زياده روي شود.

 

 

كودكي كه در محيط پر از مهر و محبت تربيت شده است، بهتر مي‌تواند مشكلات زندگي خود را حل كند. كودكي كه از والدين خود محبت ديده است، در نوجواني و جواني احساس بي‌پناهي و كمبود نمي‌كند. اماآنكه با محبت بزرگ نشود، احساس حقارت و كوچكي مي‌كند تا جايي كه ممكن است به فساد و اعتياد كشيده شود. 

  

محبت به فرزند، غريزي و طبيعي است. كمتر پدر و مادري ديده مي‌شوند كه فرزند خود را دوست نداشته باشند و به او محبت نكنند. اما بايد بدانيم كه فقط محبت قلبي كافي نيست. كودك نياز دارد كه با بوسيدن، نوازش، در آغوش گرفتن و شنيدن سخنان پر مهر پدر و مادر، محبت را لمس و احساس كند.

 

 

كودك، دوست دارد كه گاهي والدين با او بازي كنند. بعضي از پدرها و مادرها، زماني كه فرزندشان كوچك است به او محبت مي‌كنند؛ اما وقتي كمي بزرگ‌تر شد، محبت خود را كمتر نشان مي‌دهند. آنان عقيده دارند كه فرزندشان به اصطلاح لوس بار مي‌آيد. اين دسته از پدرها و مادرها فكر مي‌كنند كه بزرگ ها به محبت و نوازش نياز ندارند. در صورتي كه اين عقيده صحيح نيست.

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 


محبت بايد وسيله‌اي براي تربيت باشد. بعضي از والدين، به دليل محبت زياد، به بدي‌هاي كودكان خود توجه نمي‌كنند و آنها را ناديده مي‌گيرند. محبت نبايد ما را از تربيت فرزندانمان غافل كند و اجازه ندهيم تا آنان هر كاري را كه دوست دارند انجام دهند. محبت وسيله‌ي تربيت است.

 

كودكان به محبت نياز دارند

    

    چه بايد كرد؟

    1- بدون اينكه سخت گيري كنيد در خانه خود محدوديت هايي قائل شويد. اين محدوديت ها بايد در جهت منافع كودكان باشد و از همان ابتدا به آنها كاملاتفهيم شود.

    2- تا حد امكان از عصبانيت در خانه بپرهيزيد. حتي در زمان مشكلات، خانه بايد كانون آرامش، صميمت و حمايت باشد.

    3- اهميت اخلاص را دست كم نگيريد. كودكان از اخلاص شما الگو مي گيرند و ضمن تقليد كردن به ارزش اين مسئله پي مي برند.

    4- زندگي خود را با معاشرت پربار كنيد. دوستانتان را به خانه دعوت كرده و بچه ها را با آنها آشنا كنيد. معاشرت با ديگران روحيه شما را تقويت مي كند.

    5- بستر مناسبي براي مذاكرات شفاف ايجاد كنيد. اعضاي خانواده بايد بتوانند به راحتي در مورد مسائل پيش آمده حرف بزنند.

    6- هر زمان كه فرصتي پيش آمد به تمجيد كودكانتان بپردازيد. قدركارهاي خوب آنها را بدانيد.

    7- براي اعضاي خانواده وقت بگذاريد و زماني را به غذا خوردن و بازي كردن با هم اختصاص دهيد.

    8- به مقوله رعايت حقوق ديگران اهميت دهيد. بچه هايي كه در چنين محيطي رشد مي كنند براي آسايش ديگران ارزش قائل مي شوند.

    9- به كودكان خود احترام بگذاريد تا احترام گذاشتن به ديگران را ياد بگيرند.


    اشتباهاتي كه نبايد مرتكب شويد:

    1- بي احترامي به همسر و فرزندانتان

    2- مسخره كردن ديگران

    3- استفاده از تهديد و مجازات براي كنترل همسر و فرزندانتان

    4- استفاده از حربه خشم براي كنترل اوضاع

    5- گله و شكايت مداوم

    6- مجبور كردن كودكان به جانبداري از يكي از والدين در هنگام مشاجرات

    7- تاكيد بر ارجحيت كسب درآمد به جاي حضور در محافل خانوادگي

    8- خودداري از انجام مذاكرات شفاف

    9- ناديده گرفتن كارهاي مثبت كودكان

    10- انتقام گيري


   

   

 

 

 


 

 

 

 

    احتياجات كودكان

    1- كودكان به احترام نياز دارند. به حرف هاي كودكتان در مورد مسائل مختلف به دقت گوش دهيد.

    2- كودكان به عشق و محبت نياز دارند. هر كودكي ويژگي هاي مثبت خاص خود را دارد و شما بايد بر روي آنها تمركز كنيد.

    3- كودكان به تاييد ديگران نياز دارند. اين كار به كودكان اعتماد به نفس مي دهد و باعث شناخت آنها از خودشان مي شود. شما بايد ميان فرزندان و كار بد او تمايز قائل شويد.

    4- كودكان طبيعتا خودمحور هستند. آنها احتياجات خود را مهم تر از هر چيز مي دانند و هنوز به آن پختگي نرسيده اند كه احساس ديگران را درك كنند.

    5- كودكان به بازي و خيال پردازي نياز دارند. برخي از والدين، بازي را وقت تلف كردن مي دانند ولي اين كار نقش سازنده اي در شكل گيري شخصيت كودكان دارد و آنها از اين طريق همكاري و رعايت قوانين را ياد مي گيرند.

    6- كودكان بايد احساس كنند كه موجودي خاص هستند. در اين صورت آنها احساس امنيت بيشتري مي كنند.

    7- رقابت ميان برادران و خواهران مساله اي عادي است. شما بايد براي هر كدام از فرزندانتان وقت كافي بگذاريد و براهميت نقش او در خانه تاكيد كنيد.

    8- كودكان ترس ها، نگراني ها و دلشوره هاي خاص خود را دارند. اولين ترس آنها ترس از تنهايي است كه ممكن است به تدريج به ترس از تاريكي، حيوانات، هيولاو... تبديل شود. يادتان باشد به حرف هاي كودكتان گوش دهيد و ترس ها و نگراني هايش را جدي بگيريد.

    9- كودكان عادت دارند خودشان را مورد ملامت قرار دهند. از آنجا كه آنها خود را مركز جهان مي دانند همه تقصيرات را به گردن خودشان مي اندازند. يادتان باشد حتي اگر كودكتان كار بدي انجام داد به او قوت قلب بدهيد.




ارسال نظر
:نام
: اي ميل
: سایت
: نظر شما
: کد امنیتی
 



نام شما : ایمیل دوست شما :