محمد بن‌عبدالوهاب زمانی که به حج رفت، روش تعلیم و تعلم مکه را نپسندید. اقامت او در مدینه در طرز فکرآینده او تأثیر جدّی داشت.

پس از سفرهای به شهرها و ملاقات با افراد متفاوت آموزش هایی در مورد فرق تشیع ، فقه اللغه و سیره نبوی وارد بصره شد و با جاسوس انگلیسی به نام مستر همفری دیدار کرد. مستر همفری در کتاب خود اشاره می‌کند که استعمار در جهت آشنایی و پیدا کردن شخصی است که از آن طریق بتواند به نیات شوم خود دست یابد. او در کتاب خود چنین می‌نویسد: «خلاصه من گمشده خود را در محمد بن‌عبدالوهاب یافتم. البته حس بی‌باکی و بلند پروازی او در برابر بزرگان دین و رأی مستقلی که او در فهم قرآن و سنت داشت و اینکه به هیچ یک از رهبران مذاهب حتی به خلفای چهار گانه هم اعتنایی نمی‌کرد، بهترین فرصت را برای من پدید آورد تا از طریق او مأموریت خود را در میان مسلمانان به انجام رسانم.»
او نخستین کتاب خود را درباره توحید می‌نویسد، مذهب خود را تبلیغ و پیروانی نیز در این مکتب جمع می‌کند. پدرش از علمای حنبلی بود و او را از این اعمال و عقاید منع می‌کرد و مشاجراتی نیز در این موارد با پدرش داشت. دو سال بر این منوال گذشت تا اینکه پس از مرگ پدر در سال 1153ق جرأت بیشتری پیدا کرد و عقاید خود را بی‌پروا آشکار ساخت و آرا و اعمال مورد اتفاق مسلمین را مورد حمله قرار داد.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی