از نظر اسلام چنانچه دختری عاقله و بالغه و رشیده و غیر باکره باشد برای ازدواج نیاز به اذن ولی ندارد و در این مسئله اختلاف نظری بین فقها نمیباشد اما اگر دختری باکره باشد بنابر نظر بسیاری از فقها در امر اردواج نیاز به اذن ولی دارد البته این مسئله از از امور مورد اختلاف بین فقها میباشد.

گروهی نظیر امام(ره) آنرا واجب و عده ای نظیر آیات عظام گلپایگانی و بهجت آنرا مستحب می دانند. همچنین در این مورد دو دسته روایات داریم : روایاتی که اذن ولی را واجب می دانندامام صادق‏(عليه السلام) فرمودند: "لا تزوج ذوات الآباء من الابكار الاّ باذن آبائهنّ دختراني كه پدر بر سر دارند و باكره هستند بايد با رضايت پدر و موافقت او به همسري مردي درآيند".

و در برخي احاديث ديگر تنها رضايت دختر را شرط دانسته و جلب موافقت پدر را ضروري ندانسته، در "تهذيب" از امام صادق‏(عليه السلام) نقل شده كه فرمودند: "لا بأس بتزويج البكر اذا رضيت من غير اذن ابيها" 

و اما در مورد حکمت ضرورت اذن پدر در ازدواج دختر باکره میتوان چنین استدلال نمود که: این مطلب به قصور و عدم رشد عقلی و فکری زن مربوط نیست به گوشه ای از روانشناسی زن و مرد مربوط است. مربوط است به حس شکارچی گری مرد از یک طرف و به خوش باوری زن نسبت به وفا و صداقت مرد از طرف دیگر.

زن مادامی که دوشیزه است و هنوز صابون مردان به جامعش نخورده است زمزمه های محبت مردان را به سهولت باور میکند اینجاست که لازم است دختر مرد نازموده، با پدرش که از احساسات مردان بهتر آگاه است و پدران جز در شرایط استثنایی برای دختران خیر و سعادت میخواهند مشورت کند و لزوما موافقت او را جلب کند. 

البته در آخر باید به این نکته اشاره نمود که چنانچه پدر بدون در نظر گرفتن مصلحت از ازدواج دخترش با شخص هم کفوش جلوگیری نماید .

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی