ابتدا این باور نادرست باید از بین برود که تک‌فرزندی ساده‌تر و راحت‌تر از چندفرزندی است. تک‌فرزندی امتیازاتی دارد، امّا دارای اشکالاتی نیز هست.

امتیازات:

1. هزینۀ کمتر برای خانواده.

2. کنترل راحت‌تر تک‌فرزند.

3. صمیمیت عمیق والدین با تک‌فرزند.

4. آرامش خانه (فرزند دیگری نیست تا با ناسازگاری آنان، آرامش خانه از بین برود).

5. احساس امنیت و اعتماد به نفس بیشتر تک‌فرزند به جهت رسیدگی بیشتر به او.

اشکالات:

1. وابستگی شدید والدین به تک‌فرزند (این وابستگی سبب اضطراب تک‌فرزند می‌شود و همیشه نگران است که اگر صدمه‌ای به او برسد، والدین دچار لطمۀ روحی شدید خواهند شد).

2. حساسیت فراوان والدین دربارۀ رفتار و گفتار تک فرزند که او را به رفتار و گفتاری نامطلوب می‌کشد و لوس می‌شود.

3. مراقبت بیش از حدّ والدین که استقلال تک فرزند را به خطر می‌اندازد.

4. وابستگی شدید تک فرزند به والدین که مانع دوست‌یابی او و ارتباط با همسالان می‌شود.

5. تأثیر منفی بر رشد تک فرزند به جهت نبودن رقابت، بازی، درگیری با برادر یا خواهر.

6. تسلیم‌پذیری والدین و عدم مخالفت با تک فرزند که سبب شکنندگی و آسیب‌پذیری در آینده می‌شود و نمی‌تواند ناامیدی‌ها و فشارهای روحی را تحمّل کند.

7. برخورد بزرگانه با کودک (این کار سبب می‌شود جلو بچگی کردن او گرفته شود)؛ 8. ارتباط کمتر با همسالان (به جهت نبودن برادر یا خواهری در منزل، از ایجاد ارتباط با همسالان خجالت می‌کشد).

برخی از زوج‌های جوان به عللی مایلند یا مجبورند تک فرزند داشته باشند. این علل عبارتند از:

1. امتیازات تک فرزندی که پیش‌تر ذکر شد.

2. جلوگیری از افزایش جمعیت.

3. ازدواج در سنین بالا که برای فرزند دوم، زمینۀ بارداری فراهم نیست یا مادر از سن مطلوب بارداری (بین 18 تا 35 سال) گذشته است.

4. جدایی زن و مرد.

5. علل جسمی و پزشکی که مانع از بارداری دوباره است.

6. علل ژنتیکی که بارداری دوباره مشکلاتی را برای فرزند دوم پدید خواهد آورد.

توصیه می‌کنيم در صورت تمایل یا الزام به تک فرزندی، اشکالات هشت‌گانه پیش‌گفته را به کمترین میزان برسانید و اگر به بارداری مجدّد تمایل دارید، بهترین فاصلۀ سنی برای فرزند اوّل و دوم، 3 الی 4 سال است.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی