همدردی و دلسوزی نسبت به دیگران، حس روشن‌بینی را تقویت می‌کند. وقتی خود را به جای دیگران بگذارید، فکرتان منحرف می‌شود و تصور وضعیت ناجور دیگری، همراه با احساس دلسوزی نسبت به او، شما را مهربان می‌کند. مشکلاتِ دیگران، درد و نگرانی آنها، به اندازه‌ی گرفتاری‌های ما و اغلب خیلی بدتر از آنچه ما داریم، هستند. با تشخیص این واقعیت و پیشنهاد بعضی کمک‌ها، ما قلب‌مان را می‌گشاییم و به طور فزاینده، احساس قدردانی‌مان را افزایش می‌دهیم.

همدردی احساسی است که می‌توانید با تمرین، آن را بیشتر کنید. غمخواری شامل دو مرحله است: مفهوم و عمل! مفهوم، خیلی ساده است، یعنی چه کسی و چه چیزی مهم است و شما این را به خاطر دارید و قلب خود را به روی آن می‌گشایید؛ و عمل، این است که در موردش چه می‌کنید؟ شاید پرداخت کمی پول یا صرف کمی وقت، یا هر دو! یا شاید یک پیشنهاد با یک لبخند دلنشین، یا یک سلام واقعی و از صمیم قلب. مهم نیست چه می‌کنید، فقط کاری بکنید. ما نمی‌توانیم کارهای بزرگ بکنیم، اما می‌توانیم کارهای کوچک را با عشق بزرگ انجام دهیم.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی