مطابق قانون، ارث مخصوص همسر دائم است و همسر موقت اگرچه مدت صیغه‌ی وی طولانی باشد حتی اگر از شوهر موقت خود دارای فرزند باشد ارث نمی‌برد، زیرا قانون صراحت دارد که زوجین که زوجیت آنها دائمی بوده و ممنوع از ارث نباشند از یکدیگر ارث می‌برند. تعداد زنان دائمی (زنانی که با عقد دائم ازدواج کرده‌اند) هر چند نفر که باشند، سهم یک زن میان آنان تقسیم می‌شود، چنانچه مردی دارای چهار زن عقدی باشد اگر دارای فرزند باشد سهم یک هشتم که سهم یک زن از شوهر است میان هر چهار نفر به تساوی تقسیم می‌شود.

 از همان یک‌هشتم به عنوان ارث می‌رسد. همچنین هرگاه زوجه تنها وارث باشد و شوهر هیچ وارثی غیر از زن نداشته باشد، زوجه سهم خود را که یک‌چهارم می‌باشد وارث می‌شود و مابقی آن به عنوان مال بلاوارث متعلق به دولت خواهد بود. قبل از اصلاح ماده 946 قانون مدنی زن تنها از قیمت بنا و درختان و عین اموال منقول ارث می‌برد، لکن پس از اصلاح آن در تاریخ 19/12/87 از عین اموال منقول و از قیمت اموال غیرمنقول و اعیان (بنا) ارث می‌برد. در صورتی که ورثه از ادای قیمت خودداری نمایند، زن می‌تواند حق خود را از عین اموال استیفا نماید.

بنابراین تا چندی قبل زنان تنها از بنا و درختان ارث می‌بردند و اگر شوهر دارای چندین باغ و منزل بود، کارشناس قیمت اعیانی یا بنا و درختان را تعیین و زوجه می‌توانست از ورثه دریافت نماید، لکن در حال حاضر کارشناس قیمت زمین منزل و باغ را نیز محاسبه می‌نماید.

ماده 944 قانون مدنی مقرر می‌دارد اگر مردی در حال مرض همسر خود را طلاق دهد و ظرف مدت یک سال به همان مرض فوت نماید زن از او ارث می‌برد، منوط به این که هنوز ازدواج نکرده باشد.

علت پیش‌بینی قانون این است که اگر اطرافیان و یا فرد بیمار با توجه به نوع بیماری (که احتمال مرگ وی باشد) قصد محروم نمودن زن از ارث را داشته باشند از این عمل پیشگیری شود. باید یادآوری نمود این قانون در جایی لازم‌الاجرا است که طلاق توسط زوج صورت گرفته باشد و زن خود اقدام به گرفتن طلاق نکرده باشد.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی