«دوران عقد» دوره‌ی پس از خواندن صیغه‌ی عقد دایم است که رابطه‌ی میان دختر و پسر را رابطه‌ای مشروع و قانونی می‌سازد. دختر و پسر با عقد شرعی و قانونی با یکدیگر پیمان مبارک ازدواج را بسته‌اند اما هنوز در دو آشیانه‌اند. 

این دوران دارای اهمیت خاص و ویژه‌ای است که به ذکر پاره‌ای از آن‌ها می‌پردازیم:

- برای دختر و پسر که از کودکی در کنار خانواده خود زندگی کرده‌اند و با اعضای خانواده مأنوس بوده‌اند جدایی ناگهانی دشوار است و ممکن است این امر سبب ایجاد خلأ عاطفی برای آن‌ها «به ویژه دختر» گردد. لذا دوران عقد فرصتی است تا به تدریج هم دختر و پسر و هم خانواده‌های آن‌ها آماده‌ی پذیرش و تحمل این جدایی شوند.

2- دختر و پسر که تا چندی پیش از این، با یکدیگر ناآشنا و بیگانه بوده‌اند، برایشان سخت است که یک مرتبه در کنار هم قرار گیرند و زندگی مستقلی را آغاز کنند. دوران عقد می‌تواند این فرصت را برای آن‌ها فراهم سازد تا با انس و همدلی که به مرور زمان نسبت به یکدیگر پیدا می‌کنند با آرامش بیشتری زندگی مشترک خود را آغاز کنند.

3- نکته مهم و اساسی این است که در این دوران دختر و پسر می‌توانند به شناخت بیش‌تری از یکدیگر دست یابند و به شناخت قبلی خود «که پیش از این دوران در مرحله‌ی انتخاب به دست آورده‌اند» عمق بیش‌تری ببخشند، و خود را برای تفاهم و سازگاری و بالندگی مطلوب در زندگی مشترک آینده آماده سازند.

4- دختر و پسر در این مدت می‌توانند برای پذیرش مسؤولیت زندگی مشترک آمادگی لازم را به دست آورند. این دوران فرصت مناسبی برای برنامه‌ریزی زوج‌های جوان برای استقلال و شکوفایی زندگی مشترک است، همچنین ایجاد شور و نشاط و امید نسبت به زندگی آینده که با سخنان پرامید و رفتار متین و مطمئن از جانب دختر و پسر میسر می‌گردد.

5- با شروع دوران شیرین عقد، خداوند متعال محبت و عشق بی‌نظیری را میان دختر و پسر به وجود می‌آورد، به طوری که آن‌ها از دیدن یکدیگر خوشحال شده و آرامش درونی خاصی احساس می‌کنند و با ملاقات‌های صمیمانه در این دوران، مهر و محبت آن‌ها نسبت به هم افزایش می‌یابد. باید توجه داشت رفتار و گفتار آن‌ها در افزایش محبت یا کاهش آن مؤثر است.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی