الف. نمازگزار چشم‌ها را نبندد.
ب. با انگشتان، دست‌ها و موی سر یا صورت بازی نکند.
ج. در هنگام خواندن حمد یا سوره و یا ذکر، برای شنیدن حرف کسی سکوت نکند.
د. از هر کاری که خضوع و خشوع را از بین می‌برد، اجتناب ورزد.
نماز یک ترکیب و هیأت خاصی دارد که اگر نمازگزار به شکل و صورت آن خلل وارد سازد، نماز از بین رفته و در نتیجه باطل می‌شود. این موارد عبارت است از: سخن گفتن، خندیدن با صدا (نه لبخند)، گریستن برای کار دنیایی، روی از قبله برگرداندن، خوردن و آشامیدن.
منبع:احکام عمومی، جلد1، محمد وحیدی، انتشارات سنابل.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی