الف. به فرزند خود بیشتر توجه کنید و نیازهای او را برآورید. در آغوش کشیدن، سخن گفتن، آواز خواندن، بازی کردن و ...، نشانه‌های توجه افزون‌تر است.
ب. در برابر این مسأله، حساسیت فراوانی نشان ندهید؛ چرا که ممکن است راهی برای جلب توجه شود یا او را به موضع لجبازی بکشاند.
ج. او را به ویژه برای این مسأله کتک نزنید و با خشونت برخورد نکنید.

د. او را به تنبیه بدنی یا قطع علاقه و محبت، تهدید نکنید.
هـ. فلفل زدن به انگشت یا باندپیچی آن، کار جالبی نیست.
او را با اسباب‌بازی سرگرم کنید تا دستانش مشغول باشد و کمتر به سمت دهان ببرد. سعی کنید با راه‌کارهای پیش‌گفته، این رفتار را از بین ببرید؛ زیرا در مهدکودک، آمادگی و دبستان، سبب تمسخر همسالان می‌شود و آثار منفی روحی خواهد داشت؛ افزون بر این، انگشت مکیدن درازمدت، روی دندان‌ها و تکلّم کودک، اثر منفی می‌گذارد و در جویدن، دچار مشکل خواهد شد.
به این نکته هم توجه داشته باشید که 50 درصد کودکان، این رفتار را تا 5 سالگی، و بقیه تا 8 سالگی ترک می‌کنند و در تعداد بسیار اندکی، بیش از این سن ادامه می‌یابد.
منبع: نسیم مهرجلد1/حسین دهنوی /انتشارات خادم الرضا(ع)

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی