متأسفانه برخی از والدین، هنگام مواجهه با این مسأله (دست‌درازی کودک به اموال دیگران) بی‌درنگ بر او برچسب دزد می‌زنند و او را به شدّت توبیخ می‌کنند.
پیش از ذکر علل این رفتار، لازم است تأکید کنیم که تا اطمینان نیافته‌اید شیء گم شده را فرزندتان برداشته است، عکس‌العمل نشان ندهید. در موارد بسیاری پس از توبیخ کودک، شیء گم شده پیدا شده است.
1. جلب توجه: کودک سه ماه است به مدرسه رفته؛ ولی توجهی از سوی اولیای مدرسه به او نشده است. وسیله‌ای از دوستش را برمی‌دارد و بعد خود را به دفتر مدرسه معرفی می‌کند تا توبیخ شود و مورد توجه قرار گیرد.

به اولیای خانه و مدرسه توصیه می‌کنیم به کودکان توجه کنند تا نیاز فطری آنان به جلب توجه کمتر شود و مجبور نشوند از راه‌های ناپسند، خود را نشان دهند.
2. انتقام‌جویی: مهین و شهین دو خواهرند. مهین که بزرگ‌تر است، شهین را کتک زده. شهین چون توان مقابله به مثل را ندارد، ساعت مهین را برمی‌دارد و بعد به پدر اطلاع می‌دهد که مهین ساعتش را گم کرده است تا توبیخ شود و بدین شکل از او انتقام بگیرد و پس از انتقام‌جویی، ساعت را به جای اوّلش بازمی‌گرداند.
در مواجهه با این پدیده باید به کودک درس انصاف داد؛ یعنی که نمی‌تواند برای انتقام‌جویی، از شیوه‌های غیرانسانی استفاده کند.
3. پیشی گرفتن از رقیب: حمید و سعید، دو رقیب درسی هستند. زنگ املا است. معلم املا را آغاز می‌کند. حمید خودکار سعید را برمی‌دارد تا چند لحظه عقب بماند و آرامش خود را از دست بدهد و نمره‌اش از حمید کمتر شود.
طبیعی است که پس از رسیدن به مقصود، خودکار سعید را به جای اوّلش برمی‌گرداند.
در مواجهه با این رفتار، باید به حمید آموخت که با دوست و رقیب خود باید رقابت مثبت داشته باشد؛ وگرنه رشد او و نمرۀ بهترش، ارزشی نخواهد داشت.
4. همرنگی با دیگران: پدر برای فرزند خود، جامدادی گران‌قیمت و منحصر به فردی می‌خرد. کودک به مدرسه می‌رود و همسالان به جهت جذابیّت آن، دور و بَرَش را می‌گیرند و به وی اظهار علاقه می‌کنند؛ امّا پس از چند روز، چون تافتۀ جدابافته‌ای است، ترکش می‌کنند. دانش‌آموز احساس می‌کند با دیگران همرنگ نیست؛ بدین جهت، جامدادی متعارف یکی از همسالان را برمی‌دارد تا با دیگران همرنگ شود و همسالان، به او نیز توجه کنند.
به والدین عزیز توصیه می‌شود در خرید وسایل موردنیاز کودک، عرف همسالان او را در نظر بگیرند و پا را فراتر نگذارند.
5. انحصارطلبی: کودک، هرچه می‌خواهد، بدون استثنا برایش تهیه می‌کنند. این برخورد، افزون بر این که مانع چشیدن طعم تلخ ناکامی می‌شود که گاهی لازم است، روحیۀ انحصارطلبی را در او ایجاد می‌کند و گمان می‌کند هرچه در عالم وجود دارد، از آنِ او است و وسایل دیگران را بدون اجازۀ آنان برمی‌دارد.
6. تحمیل سلیقۀ بزرگترها: در خرید وسایل موردنیاز کودک، سلیقۀ خود را تحمیل نکنید که در این صورت، چون آن وسیله را دوست ندارد، سراغ وسیلۀ دوستش می‌رود.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی