برای جدا شدن از فرزند، پیش از جدایی، بیشتر به او محبّت کنید. در صورتی که به شما آویزان شد، با او برخورد بد و تند نکنید (او به احساس امنیت بیشتری نیاز دارد). هنگام جدایی، حتماً خداحافظی کنید. جدایی پنهانی، آثار سویی دارد. برخی کودکان به خداحافظی دو مرحله‌ای علاقه دارند؛ در مرحلۀ اوّل، بوسیدن و در آغوش گرفتن، و در مرحلۀ دوم، دست تکان دادن از پنجره یا ... .

وقتی فرزند را ترک می‌کنید، به او بگویید کجا می‌روید و چه زمانی برمی‌گردید. بهترین زمان برای جدایی، زمان بازی کودک است؛ به ویژه اگر پرستار، برنامۀ جالبی را برایش طراحی کرده باشد.
احساس گناه و عدم اطمینان مادر هنگام جدایی، آثار سویی بر کودک می‌نهد و جدایی بر او سخت می‌شود. اگر تصمیم گرفتید این طرح را اجرا کنید، اجازه ندهید هنگام جدایی، با گریه‌های سوزناکش شما را تحت تأثیر قرار دهد.
اگر مایلید جدایی را از مهدکودک آغاز کنید، روز اوّل، خودتان نیز در مهد حضور داشته باشید و حدود 2 ساعت در آن جا با فرزندتان بمانید.
مربی را از ویژگی‌های کودک آگاه کنید. سعی کنید برای رفتن به مهدکودک، برایش اسباب‌بازی جدیدی بخرید. در صورت همراهی و پذیرش مهد، از دادن جایزه و تشویق غافل نشوید.
کودک شما به طور طبیعی، در روز دوم جدایی، قشقرق بسیاری راه خواهد انداخت؛ چون از روز قبل، تجربۀ ناخوشایندی دارد. اگر تسلیم شوید، زحماتتان هدر خواهد رفت؛ پس تحت تأثیر او قرار نگیرید.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی