به دخت

 




اجازه زن براي خروج از خانه

نظام خانواده در اسلام، نظامی شورایی با سرپرستی و مدیریت اجرایی مرد است. (محمدتقی جعفری، زن از دیدگاه امام علی (ع)، ص 51) این مسأله تکالیفی را بر دوش هر یک از اعضای خانواده می‌گذارد، از جمله این که مرد، باید در جهت تأمین نیازمندی‌های خانواده و ایجاد زمینه رشد، تعالی و سلامت مادی و معنوی آن تلاش کند.

 

از طرف دیگر مسؤولیتی بر دوش دیگر اعضا در برابر مرد ایجاد می‌کند که از جمله‌ی آنها، کنترل‌پذیری رفت و آمدها و هماهنگی آن با مرد است. به عبارت دیگر، هر اجتماعی، کوچک یا بزرگ، نیاز به مدیریت دارد. کانون خانواده، بنیادی‌ترین اجتماع انسانی است که سعادت و انحطاط آن، نقش زیادی در سعادت و انحطاط جامعه دارد. رعایت حقوق مرد، اقتضای هماهنگی زن در خروج از منزل را دارد.

 

علامه سید محمدحسین فضل‌الله در تفسیر من وحی القرآن می‌‌گوید: «عقد ازدواج، تعهدهایی را در پی دارد که زن و مرد ملزم به رعایت آن هستند ... بر زن واجب است که به نیازهای جنسی مرد پاسخ مثبت دهد و مانع مادی و معنوی در برابر رغبت او ایجاد نکند. همین نیاز بیرون رفتن بدون اجازه‌ی زن را از منزل ناروا می‌نمایاند.» (سید محمدحسین فضل‌الله، من وحی القرآن، ج 7، ص 156) معمولاً،آسیب‌پذیری زن در بیرون از خانه، بیش از مرد است. زن ممکن است مورد تعرض و تجاوز قرار گیرد، فلذا مرد باید برای مصونیت زن از ورود و خروج وی مطلع باشد. اجازه‌ی مرد، نوعی نظارت محسوب می‌گردد. خروج مرد، به دنبال تأمین نیازهای مالی، امری الزامی است و اجازه گرفتن در آن بی‌معنا است باید توجه داشت همواره خروج زن از خانه، نیازمند اذن شوهر نیست، بلکه در مواردی خروج زن از خانه جایز است، از جمله: 1- برای کسب علم واجب و یا انجام دادن تکالیفی که مستلزم خروج از خانه است.

 

حضرت آیت‌الله جوادی آملی فراگیری علومی را که از واجبات عینی است را مطرح می‌نمایند که در این دسته از علوم، مرد حق منع ندارد. اما در علومی که واجب کفایی است، مادامی که افرادی هستند بر زن واجب کفایی است اما در صورت عدم کفایت، بر زن واجب عینی می‌شود و باز مرد حق منع ندارد. 2- احقاق حق، دادخواهی، شکایت و یا ادای شهادت. 3- بر اساس برخی از فتاوا در صورتی که زن قبل از ازدواج، استخدام در کاری بوده است، بعد از ازدواج نیز می‌تواند سر کار

خود برود و ازدواج مانع آن نیست.

 

 اگر شرط ضمن عقد، به هنگام ازدواج نموده باشد که اجازه‌ی خروج در هر زمانی را بدون اذن داشته باشد نیازی به اجازه نیست. 5- در صورتی که مرد، نفقه زن را تأمین نکند و او برای تأمین آن، ناچار به خروج از منزل باشد، نیازی به اذن نیست. (عبدالله جوادی آملی، زن در آیینه جلال و جمال، ص 422-421)

 

 




ارسال نظر
:نام
: اي ميل
: سایت
: نظر شما
: کد امنیتی
 



نام شما : ایمیل دوست شما :