ازدواج، پیمان زناشویی شرعی است که بین زن و مرد ایجاد می شود و آن دو را به هم پیوند می دهد و برقراری ارتباط جنسی دائم یا موقت میان آنان را مجاز می گرداند. خانواده، و یک واحد اجتماعی است که از دو رکن زن و مرد براساس قرداد ازدواج تشکیل شده است. اسلام بر امر ازدواج و تشکیل خانواده پافشاری فراوانی دارد و خانواده را نهادی مقدس و محبوب خدا معرفی کرده است. رسول اکرم (صل الله علیه وآله) فرمود:« نکاح سنت من است و هرکه مرا دوست دارد باید به سنت من عمل کند». در اسلام ارتباط جنسی زن و مرد تنها از راه ازدواج به صورت دائم یا موقت مجاز است و برای آن جای گزینی وجود ندارد. بدین سبب قرآن کریم، ارتباط جنسی از طریق همزیستی دوستانه و هم جنس گرایی را تجاوز از حدود الهی دانسته و برای مرتکبان آن، مجازات های سنگین در نظر گرفته است.

ازدواج و تشکیل خانواده، تنها راهی است که اسلام برای تامین نیاز جنسی زن و مرد پیشنهاد کرده است. این امر نیز به عنوان یک اصل در تعیین چگونگی حضور زن در جامعه و مسائل مرتبط با آن مؤثر است.

برای مثال براساس این اصل، حضور زنان در جامعه بدون پوشش یا با پوشش های نامناسب و مُهیج که موجب فساد، بی بندو باری و تضعیف خانواده می شود ممنوع خواهد بود. همچنین ارتباط آزاد جنسی که جوانان را به ارضای شهوت جنسی در خارج از چهار چوب خانواده تشویق و از ازدواج و تشکیل خانواده بی نیاز کند مجاز نخواهد بود.

منبع:

حضور زن در عرصه های اجتماعی – اقتصادی از نگاه آیات و روایات، احمد طاهری نیا، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (قدس سره)

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی